Isang Palaboy na Matanda ang Humingi ng Maiinom na Tubig Ngunit Tinaboy Siya ng Waitress, Kinabukasan, Bumisita ang May-ari at May Pinatalsik Siyang Empleyado

Ayon nga sa kasabihan, “don’t judge a book by its cover.” Natural lang na panlabas na anyo ng tao ang napapansin natin sa una, ngunit hindi ito dahilan upang husgahan sila. Kahit marami na ang nakakaalam sa kasabihang ito, may ilan pa ring tao ang mapanghusga.

May isang istorya na nagpapaalala sa atin kung gaano kahalaga ang kasabihang iyon. Kasama dito ang isang matandang lalaki, magandang waitress, at isang mamahaling restaurant.

Nagtatrabaho bilang waitress si Ani sa isang high-class restaurant kung saan mga mayayaman lamang ang nakakakain. Kumikita siya ng higit sa $1000 at siya ang pinakamagaling na wait staff doon. Kadalasan, binibigyan siya ng tip dahil sa kanyang magandang serbisyo at kaakit-akit na hitsura.

Isang araw, may isang matandang pulubi na pumasok sa restaurant. Halatang hindi siya nababagay sa lugar na iyon dahil sa kanyang suot na hindi na kaaya-aya.

Nakatanggap ng alalahanin si Ani sa presensya ng matandang pulubi, ngunit wala itong epekto sa kanyang trabaho. Sa isip niya, malamang galing ito sa kalapit na barangay at pumunta lang sa restaurant upang humingi ng libreng pagkain.

Lumapit si Ani sa mesa ng matanda at, sa tono ng pagka-disprespeko, ay tinanong, “What can I get you?”

“Please, give me a glass of water. I’m very thirsty,” ang sagot ng matanda.

“Teka, dito kami naglilingkod ng mamahaling alak at inumin. Kung ayaw mong umorder, umalis ka na,” sagot ni Ani, walang pakialam sa kanyang tono.

“Please, I just want a drink. After that, I will order something off the menu,” muling pakiusap ng matanda.

Nainis na si Ani at sinigawan siya, “You can’t pay for food and drinks here! Just leave if you won’t order!”

Kalmadong tumayo ang matanda. Bago siya umalis, tumingin siya kay Ani at sinabing, “Do unto others as you would have them do unto you. Treat others the way you want to be treated.”

Nang sumunod na umaga, habang wala pang mga customer, tinawag ng manager ang lahat ng staff at sinabing, “Ngayon, ang may-ari at direktor ng restaurant ay bibisita sa atin. Maghanda kayo!”

Nang marinig ito ni Ani, inayos niya ang kanyang sarili. Gusto niyang magpapansin sa direktor sa pag-asang tumaas ang kanyang sweldo.

Isang luxury car ang dumating sa main entrance ng restaurant. Lumabas ang isang matandang lalaki na nakasuot ng simpleng itim na damit. Lumakad siya sa harap ng mga staff na nag-aabang.

Lahat ng staff ay yumuko at nagbigay galang sa direktor ng restaurant. Nang maupo ang lahat, sinabi ng manager kay Ani, “Gusto ng direktor na makipag-usap sa iyo.”

Nanigas si Ani sa kanyang kinatatayuan nang mapagtanto niyang siya pala ang matandang lalaki na sinigawan niya! Gusto niyang magmakaawa sa direktor, ngunit huli na ang lahat. Nakita na ng direktor ang totoo niyang ugali. Sa huli, tinanggal siya mula sa restaurant.

Ang karanasang ito ay nagsilbing paalala sa mga tao, lalo na sa kasalukuyan. Huwag tayong maghusga sa mga tao batay lamang sa kanilang panlabas na anyo.

Kapag hinusgahan mo agad ang isang tao, hindi siya ang napapasama, kundi ikaw. Kahit ang sikat na pilosopo na si Confucius ay umamin na nagagawa rin niyang manghusga, ngunit kalaunan ay natutunan niya ang mahalagang aral.

Ang kwentong ito ay nagpapakita na mahalaga ang pagkakaroon ng kabutihan at paggalang sa lahat, anuman ang kanilang estado sa buhay. Ang paghusga sa iba batay lamang sa kanilang panlabas na anyo ay maaaring magdulot ng hindi magandang sitwasyon sa ating sarili.

Minsan, ang mga tao na hindi natin inaasahan ay nagdadala ng mga aral at inspirasyon. Ang simpleng ngiti, magandang asal, o mabuting pakikitungo ay maaaring makapagpabago sa ating pananaw sa buhay.

Sa huli, ang mga pangarap at ambisyon ay hindi batay sa estado ng isang tao kundi sa kanilang pagkatao at malasakit sa kapwa. Ang aral ng kwentong ito ay nananatili sa ating isipan: ang respeto at kabutihan sa kapwa ay hindi nakasalalay sa kanilang panlabas na anyo.

Sa ating paglalakbay sa buhay, mahalaga ang pagkilala sa bawat isa, hindi lamang batay sa kanilang itsura kundi sa kanilang mga kwento at karanasan. Bawat tao ay may kanya-kanyang laban at pakikibaka, at sa pag-unawa sa kanilang sitwasyon, mas magiging makatawid tayo sa ating mga desisyon at pagkilos.

Ang aral ng kasabihang “don’t judge a book by its cover” ay dapat na magsilbing gabay sa ating araw-araw na buhay. Palagi nating isaisip na ang bawat tao ay may kwento, at kung tayo’y magiging mapanuri at maunawain, mas magiging maganda ang ating pakikitungo sa mundo.

Sa bawat hakbang, isipin natin ang mga aral na ating natutunan. Huwag hayaan na ang ating mga paghusga ay maging hadlang sa ating pag-unawa at pagmamahal sa kapwa. Magbigay tayo ng respeto at kabutihan sa lahat, dahil sa huli, tayo rin ang makikinabang dito.