Labag Man sa Kalooban, Pinasok na Rin ng Babaeng Ito ang Pagbebenta ng Sarili; Hindi Siya Makapaniwala sa Kapalarang Dulot Nito sa Kaniya
Nanlalamig at namamawis ang mga kamay ni Willa. Labis siyang nag-aalala sa laki ng halagang kailangang bayaran para sa hospital bills ng kanyang kapatid. Two hundred thousand. Iyon ang halaga ng pera na kailangan niya upang mabuhay ang nag-iisang kapatid na nalalagay sa panganib. Wala na siyang ibang mapagpipilian. Wala silang property o mahalagang kagamitan na maaaring ibenta o isanla. Ang tanging natitira ay ang kanyang sariling pagsisikap at tiyaga.
Matagal nang kinukumbinsi ni Paige, ang kababata at kaklase niya sa kolehiyo, si Willa na sumama sa mga negosyo nito. Hindi literal na pagbebenta ng katawan, ngunit isang klase ng event organizing kung saan ang mga kliyente ay nagbabayad ng malaki para sa companionship services. Hindi ito direktang prostitusyon, ngunit nagbibigay ito ng pagkakataon sa mga kababaihan na kumita ng pera sa mga sosyal na event o personal na appointments sa mga mayayamang kliyente.
Pinilit ni Paige si Willa na tanggapin ang isang alok, sa kabila ng pag-aalinlangan ni Willa sa ganitong klaseng trabaho. Bago pa man pumanaw ang mga magulang nila dahil sa aksidente, ipinaalala nila sa kanya na huwag pasukin ang mundo ng showbiz o anumang trabahong magpapakita sa kanya sa publiko nang masyadong lantad. Pareho silang produkto ng showbiz—isang stuntman ang kanyang ama, at isang dating sexy starlet ang kanyang ina.
Pero ngayon, nahaharap si Willa sa isang napakahirap na sitwasyon. Naubos na ang kanilang ipon, at wala nang natitirang pag-asa maliban sa mabilis na pagkuha ng malaking pera. Hindi niya alam kung ano pa ang gagawin. Kaya kahit labag man sa loob, napilitan siyang sumama kay Paige sa isang high-end event kung saan siya magpapanggap na isang modelong guest para sa isang pribadong kliyente.
Wala siyang balak na magpakilala nang tuluyan o ipakita ang tunay niyang pagkatao. Kaya, tulad ng sinabi ni Paige, nagsuot siya ng wig at pekeng nunal upang maitago ang kanyang pagkakakilanlan. Hindi niya akalaing aabot siya sa ganitong desisyon, ngunit para sa kaligtasan ng kapatid niyang nasa ospital, handa na siyang gawin ang anumang kinakailangan.
Inayos ni Willa ang wig at pekeng nunal habang nakaupo sa gilid ng kama sa isang marangyang hotel suite. Habang pinagmamasdan ang kabuuan ng silid, ramdam niya ang bigat ng sitwasyon. Hindi siya sanay sa ganitong uri ng kapaligiran—ang marangyang pamumuhay na tila isang mundo na malayo sa kanya. Ngunit sa isip niya, ang bawat hakbang na gagawin niya ay para sa kanyang kapatid.
Sa labas ng silid, narinig niyang bumukas ang pinto. Agad na pumasok ang lalaki na siyang kliyente para sa gabing iyon. Si Zeke, isang negosyanteng malapit kay Paige, ay hindi personal na kilala ni Willa, ngunit ang impresyon niya sa lalaki ay isang taong walang pakialam sa mundo, basta makuha ang gusto.
Si Zeke ay mula sa isang mayamang pamilya at matagal nang nagtatamasa ng pribilehiyo. Ngunit hindi rin maikakaila ang kalungkutan sa kanyang mata. Mula pagkabata, nasira ang kanyang pananaw sa pagmamahalan dahil sa diborsyo ng kanyang mga magulang. Kaya lumaki siyang walang pakialam sa emosyonal na aspeto ng buhay. Para sa kanya, negosyo ang lahat, at pera ang sukatan ng tagumpay.
Habang nag-uusap si Willa at Zeke, naramdaman ni Willa ang bigat ng bawat salita. Hindi ito ang inaasahan niyang magiging unang hakbang sa buhay na sinisikap niyang buuin. Ngunit sa kabila ng awkward na sitwasyon, nakuha ni Willa ang tapang na magsalita.
“Hindi ko ito ginagawa dahil gusto ko. May dahilan ako,” wika ni Willa.
Nagtaka si Zeke sa direktang pahayag ni Willa. Hindi siya sanay na ang mga babaeng katulad nito ay magsalita ng ganitong klaseng katotohanan. Nasanay siya na lahat ay nagpapanggap, at lahat ay tila tumutugma sa kanyang mga inaasahan.
“Ano’ng dahilan mo?” tanong ni Zeke.
“Kailangan kong makalikom ng pera para sa kapatid ko na nasa ospital. Wala na kaming ibang pag-asa, at ito na lang ang natitirang paraan na nakita ko,” paliwanag ni Willa, mababa ang boses at halatang nahihirapan sa sitwasyon.
Sa unang pagkakataon sa mahabang panahon, naramdaman ni Zeke ang bigat ng sitwasyong hindi lamang tungkol sa pera o negosyo. Naramdaman niya ang emosyon na matagal na niyang ibinaon sa limot—ang pakiramdam ng pagkakaroon ng malasakit sa kapwa. Hindi man siya handa na tanggapin ito nang lubusan, naunawaan niyang hindi lahat ng bagay ay nabibili ng pera.
“Hindi kita pipilitin. Kung kailangan mo ng pera para sa iyong pamilya, may ibang paraan,” sabi ni Zeke, at biglang binago ang kanyang tono mula sa pagiging detached tungo sa pagiging mas seryoso.
Nagulat si Willa sa narinig. Hindi niya inasahang maririnig ang mga salitang iyon mula kay Zeke. Sa kanyang isip, ang gabing iyon ay magiging simula ng kanyang pagkawasak, ngunit mukhang iba ang kapalaran na dumating.
Si Zeke ay tumayo at iniabot kay Willa ang isang sobre na may laman na eksaktong two hundred thousand pesos. “Ito ang kailangan mo. Walang kapalit, walang kondisyon. Isipin mo ito bilang tulong para sa kapatid mo,” sabi niya.
Hindi makapaniwala si Willa. Nabigyan siya ng pagkakataong makaalpas mula sa masamang desisyon, isang pagkakataong hindi niya inaasahan. Tumulo ang kanyang mga luha habang kinuha ang sobre.
“Salamat,” mahina niyang sabi, ramdam ang bigat ng emosyon sa kanyang puso.
Nang umalis si Zeke sa suite, naiwan si Willa na nakaupo sa kama, hawak ang sobre. Alam niyang binigyan siya ng bagong pagkakataon. Hindi pa tapos ang laban, ngunit ngayon ay may bagong pag-asa siyang dala sa kanyang puso.
Sa gabing iyon, napagtanto ni Willa na hindi lahat ng mabigat na sitwasyon ay kailangan mong pasukin ang mali upang makaligtas. Minsan, may mga taong darating upang magbigay ng liwanag sa gitna ng dilim.