Pasanin ng Breadwinner, Lalong Bumigat Dahil sa Pagsisikap na Mapatayo ang Pangarap na Bahay; Matutulungan Kaya Siya ng Kanyang Pamilya sa Gitna ng mga Pagsubok?

Si Aria, 28 anyos, ay isang masipag na breadwinner sa kanyang pamilya. Sa kabila ng mga pagsubok at hirap ng buhay, nag-uumapaw ang kanyang pag-asa na makapagbigay ng mas maayos na tahanan para sa kanyang dalawang nakatatandang kapatid na nag-aaral sa kolehiyo at isang nakababatang kapatid na nasa elementarya. Pero sa kabila ng kanyang mga pangarap, tila may pader na humahadlang sa kanya.

“Aria, ano na naman ang nangyari?” tanong ni Carla, ang kanyang nakatatandang kapatid, nang makita ang mga luha sa mga mata ng bunso. “Bakit ka umiiyak?”

“Alam mo na, Carla. Ang mahal ng pagpapagawa ng bahay. Akala ko makakalipat tayo bago mag-December, pero ang taas ng presyo ng lahat,” sagot ni Aria habang pinapahid ang kanyang mga luha.

“Bakit hindi mo sabihing kailangan mo ng tulong?” tanong ni Carla. “Hindi ka naman nag-iisa sa laban na ‘to.”

“Wala akong maaasahan, sis. Alam mo naman na nangungupahan lang tayo at nagbabayad pa ng home loan sa Pag-IBIG. Bare unit lang ang nakuha ko at hindi pa natin ito maayos. Nakakainis na parang pinagdadasal ko na lang na sana’y dumating ang araw na makalipat tayo sa mas maayos na bahay,” sagot ni Aria.

Naramdaman ni Carla ang bigat ng pasanin ng kapatid. “Alam mo, nag-aral ako ng management. Siguro pwede kitang tulungan sa pagpaplano ng budget natin. Kaya natin ‘to,” mungkahi ni Carla, na may ngiti sa mga labi.

“Baka hindi pa rin sapat. Kailangan ko pang mag-loan ulit para sa mga kailangan sa bahay. Ayaw kong magkaproblema sa mga kapatid natin. Gusto kong magkaroon sila ng permanenteng tahanan,” tugon ni Aria.

“Wala tayong ibang choice kundi lumaban. Ikaw ang breadwinner, pero nandito kami para sa’yo. Kung may kailangan ka, sabihin mo lang,” sambit ni Carla.

“Salamat, Carla. Pero wala akong ibang choice kundi magtrabaho nang magtrabaho,” sagot ni Aria habang iniiwas ang kanyang tingin.

“Baka pwede tayong mag-part-time job? Makakatulong tayo sa pag-aayos ng bahay at para sa pang-araw-araw na gastos,” mungkahi ni Carla.

“Naisip ko na rin ‘yan. Pero mahirap ang balansehin ang lahat. Baka wala na tayong tulog at pagod na pagod na tayo,” sagot ni Aria.

Dumating ang kanilang nakababatang kapatid na si Lito, na may dalang mga takdang-aralin. “Ate Aria, kaya mo bang tulungan ako dito sa math ko?” tanong niya, ang mga mata’y puno ng pag-asa.

“Bakit hindi mo sabihing mahirap para sa iyo?” tanong ni Aria habang binubuksan ang mga libro ni Lito. “Alam mo, gusto kong maging magandang halimbawa sa inyo. Hindi ko kayang maging maligaya habang ang mga kapatid ko ay may mga suliranin.”

“Basta’t sama-sama tayo, kaya natin ‘to,” sabi ni Lito. “Mas malayo na tayo kaysa noon.”

“Alam mo ba, may mga pagkakataon na nadarama kong sumusuko na ako,” sambit ni Aria. “Pero tama ka. Mas malayo na tayo kaysa sa umpisa. Kaya ko ‘to.”

“May mga tao na umaasa sa’yo, Aria. Huwag kang susuko,” mungkahi ni Carla. “Kung kailangan natin ng tulong, hahanap tayo ng paraan. Mas mahalaga ang ating pamilya kaysa sa lahat.”

Habang nag-uusap sila, natanto ni Aria na hindi siya nag-iisa sa laban. Ang hirap na dinaranas niya ay bahagi ng kanilang kwento bilang isang pamilya. Sa kabila ng lahat ng pag-iyak at pagdaramdam, patuloy ang kanilang pagtutulungan.

“Kapag naayos na ang bahay, malalagpasan din natin ang lahat ng ito,” sabi ni Aria, mas determinado kaysa dati. “Kapit lang tayo, mga kapatid. Hindi tayo susuko.”

“Laging nandito kami para sa’yo, Aria,” sagot ni Carla at Lito. “Magtutulungan tayo hanggang sa dulo ng ulan.”

“Dahil ang bawat bagyo ay may hangganan, at ang araw ay muling sisikat,” dagdag ni Lito.

Nang bumuhos ang mga luha ni Aria, naging simbolo ito ng kanyang lakas. Sa kanyang puso, alam niyang kaya nilang lampasan ang lahat ng pagsubok. Sa kanilang sama-samang pagsisikap, makakamit nila ang isang mas maayos na buhay. Nagtutulungan sila hindi lamang sa mga suliranin kundi sa mga pangarap, at sa bawat hakbang, nagiging mas malapit sila sa kanilang minimithi.