Kalupitan ang Inabot ng Dalaga sa Kamay ng Sariling Ina’t mga Kapatid; Sa Piling ng Ibang Tao Niya pa Pala Makakamtan ang Ginhawa

“Talaga ngang singkupad ka ng pagong, ano, Brenda?!” galit na anas sa kaniya ng kaniyang ina nang makita nitong higit-higit niya ang maleta ng kaniyang Tiyo Poncio—ang bago nitong asawa.

Mabigat ang maleta kaya naman hindi na halos magkandaugaga ang sampung taong gulang na dalagita sa pagbubuhat n’on, ngunit hindi man lang nag-abala ang kaniyang ina na tulungan siya. Ang asawa naman nito’y nakaupo lang at humihithit ng sigarilyo sa labas ng bahay.

Anak siya ng kaniyang ina sa pagkadalaga kaya naman simula noon, kung ituring siya nito ay isa lamang malaking pagkakamali. Ang buong akala niya, sa pag-aasawa nito’y magbabago na rin ang pakikitungo nito sa kaniya lalo na’t isa na sila ngayong buong pamilya… ngunit doon siya nagkakamali. Paano’y hindi naman talaga siya gusto ng kaniyang Tiyo Poncio. Noon pa mang magnobyo pa lang ito at ang kaniyang ina ay malaki na ang disgusto nito sa kaniya.

Katulong kung ituring ng mag-asawa si Brenda. Siya ang gumagawa ng lahat ng gawain sa bahay, pati na ang paglalaba ng kanilang mga damit. Tagaluto, tagalinis, tagapamalengke, tagamasahe, utusan at kung anu-ano pa. Kahit sa hapag ay ni hindi man lamang siya nakasabay sa mag-asawa. Hindi siya pinakakain ng mga ito hangga’t hindi pa sila nauuna! Daig pa niya ang alipin kung ituring ng sariling ina!

Nang mabuntis ang inang si Carlota at isinilang ang anak nito at ng kaniyang Tiyo Poncio, doon ay tila lalong tumindi ang kaniyang kalbaryo. Lalo kasing nadagdagan ang kaniyang gawain at lalong naging mas malupit sa kaniya ang ina! Maging ang kaniyang Tiyo Poncio na noon ay hindi naman siya sinasaktan, bagama’t hindi rin maganda ang trato sa kaniya, ngayon ay nagagawa na siyang pagbuhatan ng kamay!

Sa loob ng pitong taon ay naging napakalupit sa kaniya ng pamilya ng kaniyang ina, na namana maging ng mga anak nila… ang mga kapatid niyang sina Criselda at Pola.

Halos mawalan na ng pag-asa si Brenda sa kaniyang buhay, dahil sa dinaranas na kalupitan. Minsan pa nga’y naiisip na lamang niyang bawiin ang sariling buhay kung hindi nga lamang siya natatakot sa Diyos. Sa tuwina’y dasal na lang ang palagi niyang sandalan, hanggang isang araw, may isang taong bigla na lang nagpabago ng kaniyang buhay…

Galing siya noon sa pamamalengke nang mapadaan siya sa isang kumpol ng mga tao sa parke. Mayroon kasing nagaganap na photoshoot sa naturang lugar, at naroon ang ilang naggagandahang modelo na pinagkakaguluhan ng mga tao. Wala na sanang balak makiusyoso pa si Brenda sa mga ito, dahil natatakot siyang baka mahuli siya ng pag-uwi, ngunit isang tinig ang bigla na lang humabol sa kaniya…

“Sandali, miss!” sigaw ng isang tinig. Nang lingunin niya ito ay nakita niya ang isang babaeng may hawak na camera. Nakilala niyang ito ang photographer na kumukuha ng litrato sa mga modelo kanina!

“B-bakit po?” kabadong tanong ni Brenda. Alam niyang wala naman siyang ginawang hindi maganda ngunit kinakabahan siya at nagtataka sa paghabol nito sa kaniya. Baka mamaya’y may nagawa na naman siyang kapalpakan, siguradong lagot na naman siya sa kaniyang ina!

“Ako nga pala si Gwen, isa akong professional photographer…” Iniabot ng babae ang kamay nito sa kaniya. “P’wede ko bang malaman kung ano’ng pangala mo?”

“Brenda po,” sagot naman niya sabay tanggap sa kamay nito bagama’t nag-aalangan siya.

“Okay, Brenda, hindi na ako magpapaligoy-ligoy pa. Kanina, nang mapadaan ka habang nagpo-photoshoot kami ay hindi ko naiwasang mamangha sa angkin mong ganda, hija. Malaki ang potensyal mo… papayag ka ba kung aalukin kitang maging modelo?” tanong pa nito sa malawak na pagkakangiti na ikinagulat naman ni Brenda.

Buong buhay niya ay puro panlalait lang ang naririnig niya mula sa ina, kaya naman ngayon ay hindi siya makapaniwala sa narinig. Dahil doon ay nagpasya siyang isama si Gwen sa kanilang bahay upang maipagpaalam siya nito sa kaniyang mga magulang, ngunit imbes na matuwa ang mga ito ay ikinagalit pa nila!

Ngunit iyon na ang nagtulak kay Brenda para tumayo sa kaniyang sarili. Tutal, bukas ay kaarawan niya na at tatapak na siya sa legal na edad ay agad siyang nagpasyang hindi na makinig sa kanila! Sumama siya kay Gwen at tinanggap ang alok nito.

Naging isang modelo nga si Brenda. Dahil sa angkin niyang ganda, na hindi niya akalaing taglay pala niya ay agad siyang nakilala. Sa piling ng kaniyang Tiya Gwen na siyang tumulong sa kaniya sa lahat ay naging masaya siya, at sa wakas ay naramdaman niya kung paano ang magkaroon ng isang pamilya, lalo na at tinanggap din siya ng asawa’t anak nito.

Sa tuluyang pagsikat ng pangalan ni Brenda sa larangan ng pagmomodelo ay nagpasya ang kaniyang Tiya Gwen na tuluyan na siyang ampunin bilang anak at walang nagawa ang kaniyang inang si Carlota, na ngayon ay nagkukumahog nang muli siyang tanggapin sa pamilya.

Tuluyan nang tinuldukan ni Brenda ang kaugnayan niya sa sariling ina at sa pamilya nito upang makalimutan niya ang bangungot ng naging nakaraan niya sa kanila.