Pinagtulungan at Pinagtawanan ng mga Kapitbahay ng Dalaga ang Isang Gusgusing Pulubi; Nang Tinulungan Niya Ito ay ‘Di Niya Inasahan ang Ibabalik Nito sa Kaniya

Hindi naiwasang mapalingon ni Eden nang marinig na may pinagkakaisahan na naman at pinagtatawanan ang mga kapitbahay niya.

“Hoy, umalis ka nga rito mabahong pulubi!” galit na sabi ng isang lalaking tambay habang itinulak ang isang lalaking gusgusin na nanghihingi ng limos.

“May nakursunadahan na naman ang mga lokong ito. Kawawa naman ‘yung pulubi,” sambit niya sa isip habang nakikitang kinakaladkad ng mga kapitbahay niyang lalaki ang marungis na pulubi.

“P*tang *na ka! Ayoko na naming makikita ang pagmumukha mo rito a! Kung ayaw mong manghiram ng mukha sa aso,” hirit pa ng isang sisiga-siga niyang kapitbahay.

Dahil hindi na natiis ay ipinagtanggol niya ito.

“Tigilan na ninyo ‘yan! Pati walang labang pulubi ay pinapatulan ninyo,” aniya.

Ngunit imbes na pakinggan ay pinagtawanan lang siya ng mga lalaking tambay.

“Pwede ba, miss, huwag kang mangingialam ha? Bakit, kakasa ka ba sa amin?” inis na sabi ng isang lalaki sa kanya.

Papatulan sana niya ito ngunit pinigilan siya ng pulubi.

“Hayaan mo na sila. Ayos lang naman ako, eh,” tugon ng gusgusing lalaki,

“Sumosobra na kasi ang mga ‘yan. Walang ginawa kundi ang manghamak at mang-api sa kanilang kapwa,” sagot niya.

“Salamat ha? Anong pangalan mo?” tanong ng pulubi.

“E-Eden, ako si Eden,” sagot niya.

Mula noon ay hindi na niya nakita pa ang pulubi. Sa isip niya ay natakot na itong pumunta sa lugar nila para manlimos ngunit isang bagong mukha ang napansin niya na habol tingin ng mga kadalagahan.

“Ang cute niya, ano? Bago lang kaya siya rito?” kinikilig na sabi ng isa niyang babaeng kapitbahay.

“’Di ko alam, ngayon ko lang nakita ang lalaking iyan, eh. Napakaguwapo!” wika naman ng kausap nito.

May bagong salta sa lugar nila, isang napakakisig na binata na sa tingin ng mga kapitbahay niya ay turista na nagmula sa Maynila.

“Diyos ko, kung siya ang mapapangasawa ko’y ang saya-saya ko na,” wika ng matandang dalaga niyang kapitbahay.

“Artistahin ang datingan, kaya lahat ng mga kababaihan dito sa atin ay nahuhulog na sa kanya,” sabad naman ng isa.

Nang pagmasdan niya ang bagong salta ay hindi niya napigilan na hindi humanga. Talagang napakaguwapo nito. Matangkad, matipuno ang pangangatawan, may maputing kutis, singkit ang mga mata at may biloy sa pisngi.

“Totoo nga, literal na makalaglag p*nty nga ang lalaking iyon. ‘Di ko masisisi ang mg kababaihan dito na hindi mahulog sa kanya,” bulong niya sa sarili.

Nang dumaan ang binata sa kanyang kinatatayuan ay bigla siyang nagulat dahil nginitian siya nito.

“Aba, nginitian ako ni pogi,” sabi niya na ‘di napigilang pamulahan ng pisngi.

Maya-maya ay nilapitan siya nito.

“Ikaw si Eden, ‘di ba?” tanong ng binata.

Mas ikinabigla ng dalaga ang tinuran nito.

“K-kilala mo ako?” balik niyang tanong.

“Kilalang-kilala kita. Narito ako para makausap ka. May sasabihin ako sa iyo. Halika, sumama ka sa akin,” yaya ng binata.

Kahit halos himat*yin siya sa sobrang kilig dahil kaharap niya ang isang guwapong lalaki ay nakaramdam siya ng pag-aalinlangan.

“Teka, hindi porket guwapo ka ay basta na lamang ako sasama sa iyo. Ni hindi nga kita kilala, eh. Saka bakit mo ako kilala? Sino ka ba talaga?” naguguluhan niyang tanong.

Ngumiti ang binata. Mas lalong lumitaw ang kaguwapuhan nito.

“Magtiwala ka sa akin. Wala akong binabalak na masama. Sumama ka sa akin at may ipapakita ako sa iyo.”

Kahit may pangamba ay napilit siya ng binata na sumama rito.

Dinala siya ng misteryosong dayo sa harap ng isang lumang simbahan na bihira nang puntahan ng mga kapitbahay nila.

“B-bakit dito mo ako dinala? Sino ka ba talaga?”

Halos ‘di siya nakagalaw sa kinatatayuan niya nang biglang nagbago ang anyo ng guwapong binata.

“Diyos ko, I-ikaw ‘yung pulubi na pinagtutulungan ng mga kapitbahay namin? Paanong…”

“Tama ka, ako at ang guwapong lalaki na kaharap mo kanina ay iisa. Nagtaka ka nang banggitin ko ang pangalan mo kanina? Dahil sa sinabi mo sa akin ang pangalan mo nang ako’y nasa anyo ng isang gusgusing pulubi. Labis kitang hinangaan sa iyong ginawa. Ang totoo’y naghahanap ako ng taong pagbibigyan ng aking kayamanan at sa lugar na ito ako napadpad. Nagpanggap akong pulubi dahil naniwala ako na may mga tao pa ring gagawa ng mabuti sa kapwa kahit hindi kaaya-aya ang aking hitsura, at ikaw Eden ang kaisa-isang tumulong sa akin habang hinahamak at pinagtatawanan nila akong lahat. Nang nagpanggap naman ako na guwapong lalaki ay puro papuri naman ang inani ko sa kanila. Sadyang mas tinitingnan pala ng tao ang kagandahang panlabas, pero nang makilala kita ay masasabi kong nagtagumpay ako dahil napatunayan ko na may kabutihan pa rin sa puso ng tao. Hangad ko na dumami pa ang mga katulad mo. Dahil sa iyong ginawa ay bibigyan kita ng gantimpala. Tanggapin mo ang kahon na ito. Bibigyan ka niyan ng mariwasang buhay. Gamitin mo sana iyan sa tama at mabuti,” hayag ng lalaki na biglang naglaho sa harap niya.

Nang tingnan niya ang nasa loob ng kahon ay nanlaki ang mga mata niya. Naglalaman iyon ng mga mamahaling alahas at ginto.

“Naku, kahon ito ng kayamanan!”

Sinubukan niyang isauli ang kahon sa mahiwagang lalaki ngunit hindi na ito muling nagpakita sa kanya. Gaya ng sabi nito sa kanya, ginamit niya sa kabutihan ang nakuha niyang kayamanan mula rito. Nagtayo siya ng negosyo na makakatulong sa kaniyang kapwa na magkaroon ng hanapbuhay. Nagbigay rin siya ng tulong pinansyal sa mga eskwelahan sa kanilang lugar. Tinustusan niya ang pag-aral ng mga kapatid at pinsan niya. Ipinagawa rin niya ang lumang simbahan kung saan siya dinala ng mahiwagang lalaki na sa tingin niya ay hulog ng langit para sa kanya, na ito ay ang inutusan ng Diyos para magpabago sa buhay niya. Laking pasasalamat niya rito dahil sa isang iglap lang ay biglang yaman siya. Mas ikinamangha pa niya nang malamang hindi nauubos ang kayamanan na nasa loob ng kahong ibinigay sa kanya ng lalaki kaya mas iningatan niya iyon at mas itinulong pa sa mga nangangailangan ang natanggap niyang biyaya.

Ipinagtataka naman ng mga tao sa kanilang lugar at ng kanyang pamilya kung saan niya nakuha ang yaman niya. Sinabi na lamang niya na sinuwerte siyang nanalo sa lotto dahil wala namang maniniwala kapag ikinuwento niya ang nangyari sa kanya at sa mahiwagang lalaki. Mas pinili na lang niya na ilihim ang lahat.