Inilihim Niya ang Sikreto ng Asawa Huwag Lamang Itong Masira sa Lahat; Hanggang Saan Niya Ito Poprotektahan?

“Umamin ka nga sa’kin, Olive, nagbibisyo ba iyang asawa mong si Jhon?” usisa ni Trisha, ang kaniyang pinakamatalik na kaibigan.

“Ano?! Nahihibang ka na ba, Trisha? Paano mo naman nasabi iyan?” eksaheradang reaksyon ni Olive sa kaibigan.

“Nasa watch list siya ng PNP, nakita ko ang pangalan ng asawa mo sa watch list na dala kagabi ni Marcial. Kaya umamin ka sa’kin kung may alam ka ba sa kalokohan ng asawa mo!” inis na sambit ni Trisha.

“Matino si John, Trish,” giit ni Olive. “Hindi totoo iyang sinasabi mo,” tanggi pa niya.

“Alam mo, Olive, ah. Kapag talaga napatunayan na ad*k iyang asawa mong si Marcial, sinasabi ko sa’yo, dalawa lang ang mapupuntahan niya. Kung ‘di kulungan, sementeryo, dahil na malamang mat*khang na siya! Kaya kung totoong mahal mo ang asawa mo, mas maiging ikanta at isuko mo na siya sa mga pulis kaysa sila pa mismo ang makatyempo sa asawa mo,” babala ni Trisha sa kaibigan.

Hindi umiimik si Olive. Ano’ng sasabihin niya sa kaibigan? Nakokonsensya na nga siya dahil ilang beses na siyang inuusisa nito tungkol sa asawa ngunit palaging wala siyang ibinibigay rito na totoong sagot. Ayaw niyang sirain si Jhon sa mga kaibigan, pamilya at sa kung sino paman. Kaya hangga’t maaari ay ayaw niyang pag-usapan ang asawa— iyon ang alam niyang pagprotekta rito.

“Noon pa man, hindi ko na talaga gusto iyang si Jhon para sa’yo! Bukod sa mukha siyang beki, mukha pang ad*k! Hindi ko talaga alam kung ano’ng nakita mo sa asawa mo’t sobra mo siyang minahal. At alam kong hanggang ngayon ay pino-protektahan mo pa rin si Jhon dahil d’yan sa pagmamahal mong iyan. D’yos ko, Olive, tama na ang pagpapaka-martir! Walang award ang mga ganyang klaseng asawa, kung ‘di emotional stress lamang at kunsumisyon!” mahabang litanya ni Trisha, saka nagpalaam sa kaibigan.

Alam niyang umalis si Trisha na may sama ng loob sa kaniya. Hindi man niya sinasabi rito ang totoo, alam niyang nararamdaman ng kaibigan na may itinatago siyang lihim.

At tama ang hinala nito. Oo! Pilit niyang pino-protektahan ang repustasyon ni John, dahil ayaw niyang masira ito sa lahat, lalo na sa pamilya at mga kaibigan nila. Limang taon na ang nakakaraan mula noong natuklasan niyang binabae ang lalaking kaniyang ipinaglaban at pinakasalan. At bukod sa rebelasyong iyon ay totoong ad*k ito sa lahat ng klase ng dr*ga! Hindi lamang halata sa katawan at pagkatao ni Jhon ang pagiging ad*k dahil hindi nito pinapabayaan ang sarili sa pagkain.

Limang taon niyang itinago at prinotektahan ang sikreto ng asawa dahil ayaw niyang masira ito, at ayaw niyang masira ang pamilya nila. May dalawa silang anak, sila ang dahilan kaya kahit nandidiri na siya sa asawa’y pilit pa rin niya itong pinakikisamahan.

Kinagabihan nang makauwi si Jhon ay masinsinan niya itong kinausap tungkol sa sinabi sa kaniya Trisha.

“Jhon, mas mabuti pang itigil mo na iyang bisyo mo at iyang pamam@kla mo,” aniya.

“Nand’yan na naman ba tayo, Olive? Pwede ba, isipin mo na lang sarili mo’t huwag mo na akong pakialaman,” inis na wika ni Jhon.

Ipinaliwanag niya ang naging usapan nila kanina ni Trisha at binalaan niya ang asawa, ngunit tila wala man lang itong naging pakialam dahil tinawanan lamang siya nito at inismiran.

“Kapag nahuli man ako o nat*khang, wala ka nang pakialam doon. Ang tanging intindihin mo at ipagpasalamat ay buo tayong pamilya at dito pa rin ako umuuwi sa bahay natin. Hayaan mo na iyong nakita ni Trisha,” anito saka tinatamad na iniwan siya at pumasok sa ibang silid upang doon matulog.

Malala na talaga si Jhon. Ngayon niya nais tanungin ang sarili kung tama ba ang ginawa niya noong itago ang sikreto nito. Umuuwi nga ito sa kanila, pero parang hindi naman niya halos maramdaman ang presensya nito. Bago ito umuwi sa kanila’y nandoon muna ito sa bahay ng nobyo at sabay na ginagawa ang ipinagbabawal na gamot, kaya madalas ay sabog ito kapag nasa bahay na. Nakakasawa na rin ang ginagawa ni Jhon sa kaniya.

Hanggang kailan niya ba poprotektahan ang maling gawain ng asawa?

Sa araw na iyon ay buo na ang desisyon ni Olive. Magsusumbong na siya sa mga pulis at ipapahuli na niya ang kaniyang asawa. Muntik na siyang atakihin kanina sa puso ng masaksikhan mismo ang kababuyan nito sa bahay nila, kasama ang nobyong kasing kapal din nito ng mukha. Mabuti na lang talaga at nasa eskwelahan ang mga bata.

“Sigurado ka na ba d’yan sa desisyon mo, Olive?” tanong ni Marcial, ang asawa ni Trisha na kaniyang nilapitan.

Tumango si Olive saka determinadong tumitig sa lalaki. “Ayoko nang protektahan ang maling ginagawa ni Jhon, Marcial. Mahirap, pero alam kong ito ang mas makakabuti sa kaniya. Matagal ko nang itinago ang lihim niya, akala ko’y kaya niyang baguhin ang sarili niya. Pero lumala siya, Marcial, mas lumala na si Jhon, halos hindi ko na siya kilala.”

Matapos ang usapan nila ni Marcial, ay agad nitong inutusan ang mga kasamahan tungkol sa mahalagang operasyon na gagawin. Hindi nahirapan ang grupo ni Marcial na hulihin si Jhon, dahil sinabi na iyong lahat ni Olive.

Sabay na nakulong si Jhon at ang nobyo nito. Galit na galit si Jhon nang malamang si Olive ang nagpahuli sa kanila. Halos isumpa siya nito, ngunit hindi na dinamdam iyon ni Olive. Alam niyang sa lahat ng mga maling naging desisyon niya’y ito ang pinakatama niyang ginawa.

Aanhin niya ang kumpletong pamilya kung dahan-dahan niyang nakikita ang pagkasira ng kaniyang asawa. Hindi naman naging asawa’t ama si Jhon sa kanila, iyon lamang ang akala ng ibang taong nakakakilala sa kanila, dahil iyon ang gusto niyang isipin ng mga ito. Pilit niyang prinotektahan ang asawa dahil akala niya’y magbabago ito, ngunit mas lumala ito dahil sa ginawa niya.

Makalipas ang tatlong buwan ay nag-file ng annulment si Olive at agad naman iyong pinirmahan ni Jhon. Kaya makalipas lamang ang anim na buwan ay napawalang bisa na ang kasal niya sa lalaki.

Tama si Trisha, dahil sa pagmamahal niya noon sa asawa, pinahirapan niya ang sarili at binigyan ang sarili ng batong ipupukpok sa sarili. Ngayong nagising na siya sa katotohanan, naisip niyang sana ay hindi na niya pinalipas ng limang taon ang kaniyang paghihirap.

Sana noong nalaman niya ang kalokohan ni Jhon ay nakipaghiwalay na agad siya rito at agad na ibinuyag ang lihim nito, upang hindi na lumala ang sitwasyon.

Huwag pagtakpan ang maling gawain ng sinuman kahit pa para iyon sa taong minamahal mo. Imbes na pwede pang magbago ang sitwasyon, sa iyong pagtatakip ay mas lalo mo pa iyong pinalala.