Kinakabahan ang Lalaki Dahil Baka Hindi Siya Matanggap ng mga Magulang ng Kaniyang Nobya; Mali pala ang Akala Niya

“Kinakabahan ako, mahal ko dahil baka hindi rin ako matanggap ng papa at mama mo?” nag-aalalang tanong ni Robin sa kasintahang si Rebeca.

“Kung hindi ka nila matatanggap ay wala na silang magagawa. Mahal kita, Robin at tanggap ko anuman ang pinagdaanan mo,” sagot ng nobya.

Alam ng babae na isang ex-convict si Robin. Ilang taon itong nakulong dahil sa tangkang pagp*slang noon sa dati nitong supervisor sa pinapasukang factory. Pinag-iinitan kasi siya ng bisor dahil magaling siyang trabahador. Nanganganib ang pwesto nito sa factory at nangangambang masulot ni Robin ang posisyon kaya siniraan nito ang lalaki sa may-ari at nang magtagumpay ay napatalsik sa trabaho ang pobreng binata. Sa labis na sama ng loob at galit ay pinagtangkaan niya ang buhay ng bisor, mabuti na lang at nangibabaw pa rin sa kaniya ang kabutihang loob at hindi itinuloy ang balak ngunit hindi iyon pinalampas ng bisor at tuluyang siyang ipinakulong. Dahil sa naging mabuti siyang bilanggo ay nabigyan siya ng pagkakataong makalaya ng mas maaga sa naging senstensya sa kaniya.

Nang makalaya sa kulungan ay nakilala niya si Rebeca at naging magkasintahan sila. Tanggap ng babae ang nakaraan niya at mahal na mahal siya nito ngunit labis na ikinababahala niya ang mga magulang ng dalaga. May nakarating sa kaniya na wala raw tumatagal na nobyo ang babae dahil sa pagiging matapobre raw ng mga magulang nito. Gumagawa rin daw ng paraan ang mga ito para mawala sa landas ng anak ang mga nagiging nobyo. Mataaas raw kasi ang pamantayan ng mga magulang ni Rebeca pagdating sa lalaking mamahalin ng kaisa-isang anak kaya nagulat si Robin nang sabihin sa kaniya ng nobya na ipapakilala na siya nito sa papa at mama nito. Kung ang mga ipinakilalang manliligaw noon ni Rebecca ay hindi umubra, paano pa kaya siya na isang ex-convict?

“Pero, Rebeca. Mga magulang mo pa rin sila. Handa mo silang talikuran para lang sa kagaya kong ex-convict?” tanong ni Robin.

Hinaplos ng babae ang kaniyang pisngi.

“Kung kinakailangan, mahal ko. Nakahanda ako kung sakaling ganoon nga ang mangyari,” anito.

Tatlong araw bago ang takdang araw na makilala ang mga magulang ng nobya ay nakipagkita siya sa pinsan nitong si Rodney. Naging close sila ng lalaki nang ipakilala siya rito ni Rebeca.

“Rod, pare. Salamat at pinaunlakan mo ako,” masayang bati ni Robin.

“Ayos lang pare, basta ikaw! Ano bang pag-uusapan natin?” tanong ng lalaki.

“M-may mga itatanong sana ako sa iyo,”

“Ano naman?”

“’Di ba kilala mo ang papa at mama ni Rebeca? Kumusta naman sila? N-nakakatakot ba talaga sila?”

“Sina tito at tita? Hmm… Bakit mo naman naitanong?”

“Nang makausap ko ang mga malalapit na kaibigan ni Rebeca, ang sabi nila ay mahirap daw pakisamahan ang papa at mama niya. Halos lahat daw ng naging manliligaw at nobyo niya noon ay pinahirapan nila.”

“Totoo iyon, pare. Mahigpit sina Tito Waldo at Tita Esmi sa mga manliligaw at mga naging nobyo noon ng pinsan ko. Kapag hindi pumasa sa pamantayan nila ay gagawa sila ng paraan para masira ang relasyon ng mga ito kay pinsan. Ganoon sila kahigpit, pare,” bunyag ni Rodney.

Sa sinabing iyon ng lalaki ay nakaramdam na naman siya ng matinding kaba. Sa bibig na mismo ng pinsan ni Rebeca nanggaling na mala-halimaw ang mga magulang ng nobya. Pakiramdam niya ay magiging impiyerno ang buhay niya kasama ang mga ito.

“O, bakit pinagpawisan ka na agad ng malapot diyan, pare? Huwag kang mag-alala. Sa tingin ko ay magugustuhan ka naman nila,” sabi ng lalaki.

“Parang ayaw ko nang pumunta sa bahay nila. Sabihin ko kaya kay Rebeca na huwag na lang kaming tumuloy,” wika niya sa kausap.

“Bakit, ipapakilala ka na ba ni pinsan sa kanila?”

“Oo, at ngayong darating na Linggo na ang takdang araw. Pakiramdam ko ay para akong bibitay*n.”

“Ano ka ba, huwag kang mag-isip ng ganyan. Kung hindi mo itutuloy, kailan pa? Mabuti nga na makilala ka na nila hangga’t maaga pa,” payo nito.

Dumating ang araw na kinatatakutan ni Robin. Pagpasok pa lang sa sala ng bahay nina Rebeca ay nanginginig na ang kaniyang tuhod.

“Okay ka lang, mahal?” nag-aalalang tanong ni Rebeca habang inaalalayan sa paglalakad ang nobyo.

“Ayos lang ako, mahal. Kinakabahan lang,” tugon niya sa babae.

Mayamaya ay nakilala na niya ang mga magulang ng nobya. Tiningnan muna siya ng mga ito mula ulo hanggang paa bago nagsalita.

“Ikinagagalak ka naming makilala, hijo!” bungad na sabi ng papa ni Rebeca.

“Ikaw na ba si Robin na palaging bukambibig ng aming anak? Kumusta ka, hijo?” sabi naman ng mama ng babae

Napapakagat labi na lang si Robin nang masulyapan niya na ang mga tingin sa kaniya ng mga ito na tila hinahalukay ang buo niyang pagkatao gamit lamang ang mga mata.

“So, ikaw pala ang nobyo ng anak namin. Sinabi ni Rebeca sa amin na nakulong ka raw?” agad na tanong ng may edad na babae.

Ipinikit muna ni Robin ang mga mata at huminga ng malalim bago sagutin ang tanong ng mama ni Rebeca.

“O-opo. Pinagtangkaan ko po ang buhay ng dati kong bisor dahil po sobra niya akong siniraan sa may-ari ng factory na pinagtatrabahuhan ko noon kaya natanggal po ako sa trabaho. Hindi ko naman po itinuloy ang masama kong tangka sa kaniya dahil may takot po ako sa Diyos at hindi po ako masamang tao, nagawa ko lang po iyon sa sobrang galit sa ginawa niyang pagsira sa buhay ko na wala naman akong ginawang mali o kasalanan. Matagal ko na pong pinagsisihan at pinagbayaran sa kulungan ang nagawa ko at ngayon po ay pinipilit kong magbagong buhay sa pamamagitan po ng pagtatrabaho sa isang fast food chain bilang service crew. Mabuti na lang po at hindi nila ako hinushagan sa aking nakaraan at binigyan ng pagkakataong makapagtrabahong muli. Isinasabay ko rin po sa pagtatrabaho ang aking pag-aaral. Naisipan ko pong ipagpatuloy ang pag-aaral sa kolehiyo, kasalukuyan po akong kumukuha ng kursong Engineering. Gusto ko pong makapagtapos ng pag-aaral at maging ganap nang Engineer para po balang araw ay mabigyan ko po ng maayos na kinabukasan ang inyong anak at ang aming magiging pamilya,” hayag niya.

Napangiti ang mga magulang ng kaniyang nobya sa mga sinabi niya.

“Pinahanga mo kami, hijo. Sa kabila ng mga nangyaring dagok sa iyong buhay ay natuto kang bumangon at ipagpatuloy ang iyong buhay sa mabuting paraan,” wika ng ama ni Rebeca.

“Siyang tunay, hijo. Nakikita namin na puno ka ng determinasyon at pangarap. Sa tingin namin ay magandang ehemplo ang isang tulad mo sa aming anak. Gusto ka namin, hijo para sa aming anak. Ipagpatuloy mo ang iyong ginagawa para lalong maging karapat-dapat para kay Rebeca. Bukas ang aming tahanan para sa iyo at mula ngayon ay tito at tita na ang itawag mo sa amin,” sabad naman ng mama ng kaniyang nobya.

Nagulat si Robin sa naging reaksyon ng mga ito. Hindi siya makapaniwala na magugustuhan siya ng mgamagulang ni Rebeca. Maling-mali pala ang mga iniisip niya sa mga ito. Matapos siyang ipakilala ni nobya sa mga magulang ay napapadalas na ang pagpunta niya sa bahay ng mga ito. Giliw na giliw naman sa kaniya ang papa at mama ng babae kapag dumadalaw siya roon. Mabuti pala at natuloy ang pakikipagkita niya sa kaniyang mga future biyenan kundi ay hindi niya malalaman ang totoong pag-uugali ng mga ito.