Pineke ng Dalagang Ito ang Resulta ng Swab Test para Makaalis ng Bansa; Tuluyan nga ba Siyang Makalulusot?

“Ano na ang balak mo ngayon, anak? Tatlong taon mong hinihintay na makaalis ng bansa tapos ngayon ka pa nagkasakit. Sabi ko na kasi sa’yo noong mga nakaraang araw, huwag ka nang lumabas nang lumabas dahil baka mahawa ka ng kumakalat na sakit! Ayan, tuloy, mukhang mauudlot ang pag-alis mo!” sermon ni Mariposa sa anak, isang hapon nang tumawag ito sa kaniya at binalita nitong nagpositibo ito sa kumakalat na sakit.

“Sino bang nagsabing hindi ako makakaalis, mama? Syempre, hindi ako papayag na hindi ko makakamtan ang biyayang hinihintay ko nang matagal!” inis na sagot ni Yen dahil sa pagkarindi sa sermon ng ina. “Wala ka nang magagawa dahil positibo ka na sa kumakalat na sakit!” sigaw nito sa kaniyang dahilan para bahagya siyang magdabog.

“Ang dali-dali lang doktorin no’n, mama, nawawalan ka agad ng pag-asa, eh!” wika niya na ikinagulat nito.

“Hoy, kapag ginawa mo ‘yan, at nahuli ka, pupwede kang makasuhan!” babala nito sa kaniya. “Akong bahala, mama, huwag kang mag-alala. Kaysa naman mapatagal pa ang paghihintay ko!” bulyaw niya rito saka na niya agad na binaba ang tawag.

Tatlong taon na simula nang mag-apply bilang isang pribadong nars sa ibang bansa ang dalagang si Yen. Samu’t saring panghuhusga at pangmamaliit ang natanggap niya sa loob ng mahabang taong iyon.

Ngunit dahil nga alam niyang darating ang araw na makakapunta siya sa bansang iyon, hindi siya sumuko bagkus ay lalong nanindigan sa kaniyang pangarap.

Kaya naman, nang makatanggap siya ng mensahe na aprubado na sa wakas ang kaniyang aplikasyon, walang sawa siyang nagpakasaya kasama ang kaniyang mga kaibigan sa mga nalalabing araw niya rito sa Pilipinas.

Pinagbabawalan man siya ng kaniyang ina dahil sa kumakalat na sakit, hindi niya ito inintindi dahil katwiran niya, “Mahabang panahon akong mawawala rito sa Pilipinas, gusto ko gawin ang lahat ng mga bagay na panigurado mami-miss ko kapag nasa ibang bansa na ako!”

Ngunit dahil sa katigasan ng ulo niya, nangyari nga ang kinakatakot ng kaniyang ina. Siya’y nagpositibo sa kumakalat na sakit, anim na oras bago siya tuluyang lumipad patungong ibang bansa.

At dahil nga hindi niya matanggap ang resultang ito dahil wala naman siyang nararamdaman na kahit anong sintomas, agad siyang naghanap ng maaaring bumago ng resultang natanggap niya para lamang siya’y makaalis ng bansa.

Katulad ng nais niya, mayroon nga siyang natagpuan sa social media na maaring magdoktor ng resulta niya at ang resultang ito ang pinakita niya sa mga empleyado ng airport upang siya’y payagang makapasok.

“Sigurado naman akong wala akong sakit, kaya ayos lang ‘to!” pangungumbinsi niya sa sarili matapos maupo sa upuan ng eroplano.

Walang mapaglagyan ang kasiyahang nararamdaman niya nang magsimula nang umandar ang makina ng eroplanong sinasakyan niya. Wika niya pa, “Ito na ‘to! Abot kamay ko na ang pangarap ko!”

Kaya lang, paglipas ng ilang oras, pagkalapag na pagkalapag ng eroplanong kaniyang sinasakyan, hindi na sila pinababa ng piloto dahil nakatanggap ito ng balitang peke ang isinumiteng resulta ng isang pasahero dahilan para labis na siyang kabahan.

“Paano nila nalaman ‘yon, eh, parehong-pareho naman!” inis niyang wika habang pilit na tinatago ang kaniyang mukha.

“Ms. Yen Opiasa, mangyari lamang po na sumama kayo sa amin sa dulong upuan ng eroplano at doon muna mamalagi,” sabi sa kaniya ng isang flight attendant na agad naman niyang sinunod.

Katakot-takot na mga panghuhusga at tingin ang kaniyang natanggap mula sa galit na mga pasahero. Ang iba’y pinagbabantaan pa ang buhay niya dahil sa ginawa niyang ito na ang lahat ng pasahero ay nadamay at tiyak na dadaan sa masusing check-up.

Pagkabalik nila sa Pilipinas, siya’y diniretso sa isang pribadong ospital kasama ang lahat ng pasahero. Sila’y isa-isang dumaan sa swab test at nang makumpirmang positibo nga siya, agad siyang dinala sa isolation area.

Doon pinaliwanag sa kaniya ng isang nars ang maaari niyang haraping kaso kapag gumaling na siya.

“Diyos ko, parang ayoko nang gumaling!” iyak niya habang sinusubukang tawagan ang kaniyang ina.

Halos mapahagulgol sa panghihinayang at inis ang kaniyang ina nang ito’y ibalita niya. Wika pa nito, “Sabi ko naman sa’yo, delikado ‘yong gagawin mo! Walang sikretong hindi nabubunyag, anak!” dahilan para siya’y labis na mapaiyak.

Ilang araw pa ang lumipas, tuluyan na nga siyang gumaling sa sakit. Imbis na sa bahay ang diretso niya, sa presinto siya pinadiretso ng mga opisyal at doon pinag-aralan ang kaso niya.

Katulad ng kinatatakutan niya, siya’y nakulong at napawalang bisa ang aplikasyong matagal niyang hinintay. “Kung naghintay lang sana ako nang kaunti pang araw, sana, nasa kamay ko na ang pangarap ko,” iyak niya sa ina nang minsan siya nitong dalawin sa kulungan.

Kapag minadali mo talaga ang buhay gamit ang masamang pamamaraan, asahan mong mas mabilis pa sa kidlat ang karmang babalik sa’yo. Lumaban tayo nang patas sa buhay nang sa gayon, walang kasing tamis na tagumpay ang ating makamit.