Imbes na Sustento ay Isang Malaking Pasa sa Mukha ang Nakuha Niya Mula sa Dating Asawa; Sino nga ba ang Dapat Sisihin?

Gigil na nagsumbong sa punong barangay si Alexandra. Isinusumbong niya ang dating kasama dahil sinuntok siya nito sa mukha. Noong nakaraang Biyernes pa hinatiran ng sumon ang dating asawa at ngayon ang araw ng paghaharap nila sa barangay upang hingan ng paliwanag ang lalaki.

Ilang oras ang lumipas at sa wakas ay dumating na rin ang dating asawa at ngayon ay pareho na nilang kaharap ang kapitan na mag-aayos sa problema nila.

“Bakit naman humantong sa pisikalan, mister?” tanong ng kapitan.

“Pasensya na po, kap, kung hindi ko napigilan ang sarili ko,” mahinang hinging paumanhin ng dating asawa.

Isang taon mahigit na rin silang hiwalay ng lalaki, ang usapan nila noon ay hindi ito hihinto sa pagbibigay ng suporta sa tatlo nilang anak kahit na hiwalay na sila. Maayos naman ang naging usapan nila noon, ngunit hindi nito tinupad ang pangako.

Hindi ito magbibigay ng suporta hangga’t hindi siya manghihingi. Wala itong kusang loob na magbigay sa mga anak nila. Sa tuwina, kailangan pa niya itong puntahan at doon lang ito magbibigay.

“Bago kasi siya magbigay, kap, dapat ako mismo ang kumuha sa perang ibibigay niya sa mga anak niya. At bago ko pa makuha ang pera’y kung ano-anong masasakit na salita muna ang matatanggap ko sa kaniya, na para bang utang na loob ko ang ibibigay niyang sustento sa mga anak namin!” inis na wika ni Alexandra.

“Alexandra, nadala na nga kasi ako sa’yo,” mahinahong wika ni Crisbert. “Iniputan mo ako sa ulo noong nasa abroad ako, gamit ang pera ko. Tapos nitong hiwalay na tayo’y malalaman-laman kong walang makain ang mga bata, tapos ikaw e nagpainom sa mga barkada mo. Ngayon, sabihin mo sa’kin kung karapat-dapat ka pa rin bang pagkatiwalaan?”

“Kahit na! Hindi rason para suntukin mo ako ngayon at bigyan ng malaking pasa sa mukha. Hindi ka na nga marunong magbigay nang kusa, nananakit ka pa!” singhal pa rin ni Alexandra sa dating kinakasama.

“Hindi naman aabot sa ganyan kung hindi ka nagwala sa bahay ko at nag-eskandalo, Alexandra,” anito.

Totoo namang nag-eskandalo siya sa mismong bahay nito, dahil na rin iyon sa pagod niya’t sa sobrang inis niya rito. Pagod siya sa trabaho, tapos ayaw pa nitong ibigay ang sustento hanggang hindi niya iyon kukunin mula rito.

Totoo rin na siya ang naging dahilan ng paghihiwalay nila noon. Nagawa lang naman niya ang bagay na iyon dahil ang buong akala niya’y may naging kalaguyo rin ito noong nagtatrabaho pa ito sa ibang bansa. Ngunit nang mapatunayan niyang wala ay buong pagsisisi siyang humingi ng tawad sa asawa.

Pero mula noon, kapag nalalasing si Alfred ay lagi nitong binabalik ang kasalanan niya at minsan ay napagbubuhatan pa siya nito ng kamay. Handa naman siyang tiisin iyon kaso ito na rin ang kusang kumalas sa kaniya.

Napakamot na lamang sa sentido ang kapitan sa naging rebelasyon kung paanong nauwi sa pagsuntok ang panghihingi lamang ng sustento ni Alexandra.

“Ang mas maigi nito’y magbati na lamang kayong dalawa, mister at misis. Dahil sa totoo lang, pareho naman kayong may kasalanan. Kung palalakihin pa natin ito at mangyari ang nais niyong ipakulong ang mister mo, mas mahihirapan ka, dahil sino pa ba ang magbibigay sa’yo ng sustento para sa anak niyo?” anang kapitan.

Yumuko si Alexandra saka mahinang tumango. “Handa naman akong patawarin si Crisbert, kap. Pero may hihilingin lang sana ako.”

“Ano iyon, misis?” usisa ng kapitan.

“Huwag niya na po akong pahirapan. May trabaho na po ako ngayon at may sarili nang pera. Hindi ko naman po kinukuha ang pera niya para sa mga anak namin. Kung duda pa rin siya sa’kin ay sa mismong panganay na anak namin niya ibigay ang pera. Ang hirap po kasing ako pa ang personal na pupunta sa kaniya para lang makuha ang sustentong ibibigay niya para sa mga anak namin,” ani Alexandra.

Sumang-ayon naman sa kaniya ang butihing kapitan. Matagal na niyang natanggap na hindi na kailanman babalik sa kaniya ang dating asawa. Para sa mga anak na lamang nila, sana ay manatili silang mabuting mga magulang. Ayaw na rin niyang maka-engkwentro ito lalo na matapos ang nangyari ngayon.

Sumang-ayon naman si Crisbert at pinapirma sila ni kapitan ng isang kasunduan. Kasunduang simula sa araw na iyon ay kusa nang magbibigay si Crisbert sa mga bata. Hindi na kailangang pilitin ito at hindi na rin kailangang si Alexandra pa ang kukuha ng pera.