Misteryo sa Kanilang Buong Barangay ang Pagkawala ng Kababata ng Dalaga; Bakit kaya Ito Muling Bumalik sa Kanilang Bayan?

Alas diyes na ng gabi, panay pa rin ang pagbabanat ng buto ng kababata ng dalagang si Aira. Ilang kapitbahay man nila ang narinig niyang sumaway sa ingay na nagagawa nito, tuloy pa rin ang pagpupukpok nito.

Kahit siya, hindi na rin makatulog sa ginagawang ingay nito dahilan para kaniya na itong sawayin.

“Ano ba kasing ginagawa mo riyan, Rio? Kanina ka pa binubulyawan ng mga kapitbahay natin! Nakakaabala ka na sa pagtulog nila!” sigaw niya mula sa bintana ng kaniyang silid habang tanaw-tanaw sa kabilang bahay ang naturang binata.

“Pinapakumpuni kasi sa akin ng tiyahin ko itong lamesang ito. Tiyak, kapag natapos ko agad ito, malaki-laki ang ibibigay niyang bayad sa akin!” tugon nito.

“Ipagpabukas mo na lang ‘yan, gabi na! May trabaho pa ako bukas!” reklamo niya rito.

“Huwag ka nang magalit d’yan! Isang pako na lang ang ikakabit ko! Tapos no’n makakatulog na kayong lahat!” sigaw nito saka ipinakita sa kaniya ang isang pakong hawak.

“Manahimik ka na, Rio, malilintikan ka sa akin bukas!” sigaw ng matanda sa katabi nilang bahay na ikinatawa nilang dalawa.

“Pasensya na po sa abala!” sagot niya saka agad na bumalik sa pagpupukpok.

Habang hinihintay niyang matapos ang binata sa ginagawang pagpupukpok, biglang sumagi sa isip niya ang misteryong kumakalat sa kanilang lugar tungkol dito.

Mahigit kumulang limang taon na ang nakalilipas simula nang silang dalawa’y makapagtapos ng kolehiyo sa isang sikat na unibersidad. Silang dalawa ay parehas na nakakuha ng mataas na karangalan dahilan para sila’y agad na makakuha ng magandang trabaho sa kanilang bayan.

Kaya lang, wala pa silang isang buwang nagtatrabaho sa isang kilalang bangko, bigla na lang itong nagsabi sa kaniya na gusto nitong lumuwas ng Maynila.

Sinubukan man niya itong pigilan noong mga araw na iyon dahil ayaw niyang mawalay sa kababata niyang ito, hindi ito nagpaawat sa kaniya.

Simula noon, wala na siyang natanggap na balita mula rito. Ni hindi niya alam kung anong trabaho nito, saan nakatira, at marami pang ibang katanungan.

Ngunit paglipas ng tatlong taon, muli itong bumalik sa kanilang bayan na tila ba walang nangyaring maganda sa buhay nito. Simple pa rin ang pananamit nito at tila hindi sinuwerte sa Maynila kahit na may angking talino. Pilyo pa rin ito at masiyahin, at kapag may nagtatanong kung anong ginawa nito sa Maynila, ngingiti lang ito at kakamot ng ulo. Kahit siya ang magtanong dito, tinatawanan lang siya nito.

Ito ang dahilan para sandamakmak na usap-usapan tungkol sa ginawa nito sa Maynila ang kumalat sa kanilang buong bayan na alam niyang wala namang katotohanan.

Sabi ng ilan, baka naging kawatan ito sa Maynila at pinaghahanap ng batas, o kaya nama’y nabaon sa utang kaya muling umuwi sa bayan na sigurado siyang hindi magagawa ng binata.

“Tanungin ko kaya siya ulit? Baka masagot na niya ako ngayon. Pinuyat niya naman ako, eh, dapat lang na sagutin na niya ang tanong ko!” sabi niya, nang marinig niyang tumahimik na ang kanilang paligid.

Agad nga siyang pumunta sa bahay ng kababata niyang iyon. Naabutan niya pa itong nagliligpit ng mga gamit.

“O, akala ko ba may trabaho ka pa bukas? Bakit ayaw mo pang matulog?” tanong nito sa kaniya nang makita siyang aali-aligid.

“Hindi na ako makatulog, eh,” sagot niya rito saka agad na naupo sa silyang naroon.

Napansin niyang umilaw ang selpon nitong nasa tabi niya kaya agad niya itong tiningnan.

“Sir, tapos na pong gawin ang kabilang condo. Kailangan po kayo babalik dito para matingnan ito?” malakas niyang basa niya sa text message dahilan para agad na mapahangos sa kaniya ang binata.

“Hindi ka pa rin nagbabago, ‘no? Kate-katera ka pa rin, Aira!” sigaw nito sa kaniya na pinagtaka niya.

“Kapag hindi mo sinabi sa akin ang sikreto mo, ipapakalat ko sa buong bayan ang nabasa ko,” panakot niya rito kaya siya’y agad nitong pinapasok sa loob ng bahay nito.

Doon nito ikinuwento sa kaniya na nagawa nitong magtrabaho sa isang kilalang kumpanya sa Maynila dahilan para ito’y makaipon at magsimulang mag-invest sa mga lupa.

Hindi nagtagal, lumago ito hanggang sa nagkaroon na rin ito ng mga ari-ariang condo na binebenta at pinauupahan nito sa mga kilalang personalidad.

“Bakit ka pa bumalik dito? Mayaman ka na pala sa Maynila!” tanong niya pa.

“Gusto ko kasi ng simpleng buhay. Masaya ako ritong nagbabanat ng buto para may makain kaysa humilata roon at maghintay ng food delivery,” sambit nito na talagang ikinagulat niya, “Ayokong ipaalam kahit kanino rito sa bayan natin dahil ayokong mag-iba ang turing nila sa akin. Gusto ko, normal na tao lang ako rito,” dagdag pa nito.

Doon niya labis na napagtantong hindi talaga nabibili ng pera ang kaligayahan. Lubos niya ring naunawaan ngayon, kung gaano kasaya ang kababata niyang ito sa kanilang bayan.

“Kaya, huwag mo sanang ipagkalat, ha? Hayaan mo lang sila na husgahan ako, ikinatutuwa ko ‘yong mga hinala nila sa buhay ko,” patawa-tawa pa nitong sabi na ikinailing niya.

Simula noon, ang dating pagtatakang nararamdaman niya tuwing nakikitang nagbabanat ng buto ang binata, napalitan na ngayon ng labis na paghanga.