Biglang Pumasok ang Malaking Halaga sa Kanyang Account, Isang Desisyon ang Nagpakita ng Tunay Niyang Pagkatao

Sa kalagitnaan ng araw, natanggap ni Ruben ang isang kakaibang notification mula sa kaniyang online mobile payment app: isang malaking halaga ng pera ang pumasok sa kaniyang account. Tumingin siya sa screen ng kaniyang cellphone at nakita ang mga numero na tila hindi makapaniwala.

“Grabe, nakakamangha ang laki nito,” bulong niya sa sarili habang inaayos ang kaniyang salamin. Hindi siya sanay sa ganitong klaseng sweldo dahil kasalukuyan lang siyang nagtatrabaho bilang sales clerk. Sa isip niya, ang perang ito ay parang isang milagro—tila isang regalong dumating mula sa langit.

Hindi nagtagal, naputol ang kanyang pagmumuni-muni nang biglang tumunog ang kaniyang cellphone. Isang numero ang tumatawag sa kanya, hindi pamilyar, ngunit may kutob si Ruben kung sino ito.

“Hello?” bati ni Ruben, may kaba sa kaniyang boses.

“Ah, hello po. Ako po si Mang Isko,” wika ng nasa kabilang linya. “Napansin ko pong mali ang napasahan ko ng pera kanina. Puwede po bang maibalik niyo? Pang-bayad po sana iyon sa ospital ng anak ko…”

Nagulat si Ruben. Nanghina ang kaniyang katawan habang narinig ang boses ng kausap. Naintindihan niya ang bigat ng sitwasyon ni Mang Isko, ngunit sa sarili niyang mundo, hindi rin biro ang mga pinagdadaanan niya.

“Uh, sige po…pag-iisipan ko po,” sagot ni Ruben bago niya ibinaba ang telepono.

Isang Gabi ng Pagninilay

Hindi nagtagal, dumating ang gabi. Nasa hapag-kainan siya kasama ang kanyang ina. May sakit ang kanyang ina sa puso, at patuloy itong nanghihina. Ang pera na natanggap niya ay sapat para sa ilang buwan na gamot at therapy ng ina.

“Anak, bakit parang tahimik ka ngayon?” tanong ng kaniyang ina habang tinitignan siya sa mata. Halata sa mukha ng kaniyang ina ang pag-aalala.

“Wala, Ma… may iniisip lang ako,” sagot ni Ruben, pilit na pinipigilang ipakita ang kaniyang pangamba.

“Alam mo, anak, kahit mahirap tayo, lagi kong sinasabi sa ’yo ang halaga ng pagiging tapat,” saad ng kaniyang ina habang tinapik ang kaniyang kamay. “Hindi lahat ng tao, may oportunidad na maging mabuti sa ganitong paraan.”

Napabuntong-hininga si Ruben. Nais niyang maging mabuting anak, ngunit paano naman ang kalagayan ng kanyang ina? Napaisip siya kung dapat ba niyang pakinggan ang payo ng ina o gamitin ang pera para sa kaniyang pamilya.

Pagpupulong kasama ang Kaibigan

Kinabukasan, nakipagkita siya sa kaniyang matalik na kaibigang si Lando. Alam niyang ito lang ang makakatulong sa kanya sa pagdedesisyon.

“Lando, may sasabihin ako sa ‘yo. Pero kailangan nating itago ito,” ani Ruben nang makaupo sila sa isang maliit na kainan sa tabi ng kanilang barangay.

“Wala kang dapat itago sa akin, Ruben,” sagot ni Lando. “Ano bang nangyari?”

Inisa-isa ni Ruben ang nangyari—kung paano niya natanggap ang malaking pera, ang tawag mula kay Mang Isko, at ang kalagayan ng ina niya.

“Ano sa tingin mo ang dapat kong gawin?” tanong ni Ruben, puno ng pag-aalinlangan.

Napahinto si Lando at napaisip. “Bro, naiintindihan ko kung bakit ka naguguluhan. Pero isipin mo, may isang taong nangangailangan ng pera ngayon. At kung ikaw iyon, hindi ba nais mong bumalik sa ’yo ang pera?”

“Totoo iyan, pero… paano naman ang nanay ko?” tanong ni Ruben, may pangungulila sa kanyang mga mata.

“Alam kong mahal na mahal mo si Tita. Pero isipin mo rin ang magiging epekto nito sa’yo. Kaya mo bang mabuhay nang may ganitong kasalanan sa konsensya mo?” sagot ni Lando nang puno ng pag-aalala.

Umalis si Ruben na mas naguguluhan kaysa kanina. Habang naglalakad pauwi, muling bumalik sa kanyang isipan ang boses ng kanyang ina, at ang boses ni Mang Isko. Napagtanto niyang anuman ang piliin niya, may mawawala sa kanya.

Pagdating sa bahay, tahimik siyang nagmuni-muni sa harap ng altar ng kanilang pamilya. Tumigil siya at tahimik na nanalangin, hinihingi ang gabay sa desisyon na dapat niyang gawin.

Kinabukasan, buo na ang loob ni Ruben. Kinuha niya ang cellphone at muling tinawagan si Mang Isko.

“Hello, Mang Isko?” ani Ruben.

“Oo, ako ito,” sagot ni Mang Isko na may pag-asa sa boses.

“Pasensya na po kung natagalan ako sa pagpapasya,” wika ni Ruben. “Pero napag-isipan ko na pong ibalik ang pera. Kailangan ito ng anak niyo, at sana makatulong ito sa kanya.”

Hindi makapaniwala si Mang Isko. “Maraming salamat, hijo. Hindi ko alam kung paano ko mababayaran ang kabutihan mo.”

Ngumiti si Ruben, kahit na alam niyang isang malaking sakripisyo ito. “Wala pong anuman, Mang Isko. Sana gumaling po ang anak niyo.”

Pagkatapos ng tawag, ramdam ni Ruben ang bigat ng pagdedesisyon. Hindi rin naman nawala ang kanyang pangamba sa kalagayan ng ina, ngunit alam niyang may mas magaan na konsensya siyang dala.

Mula sa araw na iyon, natutunan ni Ruben ang halaga ng pagiging tapat, lalo na sa panahon ng pagsubok. Naging isang inspirasyon ang kaniyang kuwento sa kanilang barangay—isang kwento ng sakripisyo at katapatan sa gitna ng pagdurusa.