Ikinagalit ng Babae ang Hindi Agad Pagtayo sa Bus ng Lalaking Malaki ang Katawan para sa Kaniya; Sa Huli ay Mapapahiya pala Siya

Matinding pagod ang nararamdaman ng babaeng si Lovely nang siya ay sumakay sa bus habang pauwi siya galing sa trabaho. Napakarami kasing mga papeles ang ipinatapos sa kaniya ng kaniyang boss ngayong araw dahil may hinahabol daw silang palugit ngayon.

Mainit ang kaniyang ulo kaya kaunting kibot ay parang gusto na niyang sumigaw. Nakadagdag pa roon ang biglang pagsisiksikan ng mga tao sa bus.

Wala nang bakanteng upuan at dahil doon ay napilitan na lamang tumayo ni Lovely. Ngunit nang mapatingin siya sa kaniyang harapan ay ganoon na lamang ang biglang pagtaas ng kaniyang kilay, dahil isang lalaking balbas-sarado at malaki ang katawan ang nakita niyang nakaupo roon at wala man lang itong pagkukusa na siya ay paupuin.

Pineke ni Lovely ang kaniyang pag-ubo upang makuha ang atensyon ng nasabing lalaki, ngunit tila wala itong naririnig. Nakapikit ito na animo natutulog, ngunit duda si Lovely kung totoo nga bang tulog ito o nagtutulog-tulugan lang.

Sa pangalawang pagkakataon ay pineke niyang muli ang kaniyang pag-ubo, ngunit muli ay hindi pa rin siya pinansin ng nasabing lalaki. Ganoon pa man ay nakuha niya ang atensyon ng iba pang pasahero ng bus kaya’t napatingin sa kaniya ang mga ito.

Muli pang inulit ni Lovely ang pagpepeke ng kaniyang pag-ubo ngunit sa ikatlong pagkakataon ay hindi pa rin siya pinansin nito.

“Grabe, wala man lang pagkukusang tumayo. Ang laki-laki ng katawan, hindi marunong magbigay sa babae!” sigaw niya na tahasang pinariringgan ang lalaking nasa kaniyang harapan. “Ang tibay ng mukha, e. Talagang wala nang maaasahan sa mga taong walang modo ngayon!” dugtong pa niya kaya naman lalo siyang pinagtinginan.

“Mahirap talagang gisingin ang nagtutulog-tulugan lang, miss,” maya-maya’y nangingisi pang sulsol ng katabi ni Lovely sa bus na kapwa niya nakatayo rin.

“Sinabi mo pa!” agad naman niya iyong sinang-ayunan.

Matapos iyon ay dumipa ang nasabing lalaki at kinalabit ang lalaking kinaiinisan ni Lovely. “P’re, paupuin mo naman itong babae. Be gentleman!” biglang sabi nito nang magising na ang balbas-saradong lalaki.

“Ay, naku, sorry! Hindi ko napansing marami na palang nakasakay. Nakatulog kasi ako dahil sa pagod,” napapakamot sa kilay na katuwiran naman ng lalaking tila bagong gising nga lang.

Ngunit imbes na pakitaan ito ni Lovely nang maganda ay tinaasan niya lang ito ng kilay at sinungitan. “Ano, may balak. Ka bang tumayo o hindi?” tanong pa niya na animo siya ‘boss’ kung umasta.

“S-sige, sandali…”

Bumuwelo naman ang balbas-saradong lalaki upang makatayo. Ngunit bago nito iyon tuluyang ginawa ay kinuha muna nito ang saklay nakasandal sa gilid ng mga upuan na ngayon lamang din napansin ni Lovely.

Tumayo ang nasabing lalaki nang nakasaklay, at dahil doon ay nakita ni Lovely nang maayos ang hitsura nito. May kapansanan pala ang isang paa nito at bukod doon ay nakasuot din ito ng unipormeng pang-bumbero!

Bigla ay tila namukhaan ni Lovely ang lalaki. Para kasing nakita niya na ito…

“Hala! Hindi ba at ikaw ʼyong bumberong napabalita sa telebisyon dahil sa ginawa mong pagliligtas sa mga bata sa isang nasusunog na bahay? Naku! Ikaw iyong bayaning buwis-buhay na sumugod sa apoy na naging dahilan ng pagkaputol ng mga paa mo!” biglang hiyaw ng isang matanda na siyang nakakilala sa nasabing bumbero!

Hindi naman ito sumagot, bagkus ay nginitian lamang ang mga tao. Ngayon ay tuluyan na itong nakatayo at nagbibigay daan kay Lovely upang siya na ang maupo, gayong dapat pala ay ito dapat ang pinagbibigyan!

Biglang nag-init ang pisngi ni Lovely. Nakaramdam siya ng matinding hiya. Hinusgahan niya agad ang lalaking hindi agad nagbigay sa kaniya ng upuan, dahil lamang malaki ang pangangatawan nito at balbas sarado!

“Ang arte kasi. Akala mo kung sinong espesyal na pasahero,” dinig niyang komento ng isang babaeng kanina pa nakatingin sa kanila.

“Oo nga. Akala mo’y siya lang ang pagod para paalisin niya ang taong nauna namang maupo sa kaniya!” dugtong naman ng isa.

Nang luminga pa si Lovely sa paligid ay nakita niyang may ilan pang tao na kinukuhanan ng video ang pangyayari! Talagang halos lumubog si Lovely sa kahihiyan dahil doon!

Sa huli ay hindi na lamang tinanggap ni Lovely ang upuang iniaalok ng lalaking balbas sarado at pinabalik niya ito roon. Humingi rin siya ng pasensiya sa ipinakita niyang asal kanina at nagpasalamat sa ginawa nitong pagpapaubaya. Isang malaking leksyon ang natutunan ni Lovely sa pangyayaring iyon. Sa susunod, hindi na siya basta-bastang manghuhusga muli base lang sa laki ng katawan at hitsura ng ibang tao.