Ginamit ng Babae ang Ganda para Makuha ang Yaman ng Matanda, Pero Isang Dokumento ang Bumago ng Lahat ng Kanyang Pangarap

Si Lorna ay isang babaeng maganda at matalino, pero ang talino niya ay ginamit sa mga paraan na hindi kalugod-lugod. Madalas siyang makipagrelasyon sa mga lalaking mas may edad sa kanya—hindi dahil sa pagmamahal kundi dahil sa pera. Nang makilala niya si Mang Roman, isang retiradong negosyante at kilalang mayaman sa kanilang lugar, naisip niya agad na ito ang magiging daan upang maabot ang kanyang pangarap na buhay na marangya.

Mabilis niyang napalapit ang loob ni Mang Roman sa kanya. Sa kanyang mga matatamis na ngiti at masigasig na pag-aalaga, nahulog ang loob ng matanda. At sa bawat pagkakataon, mas lalo niyang pinaparamdam dito na siya lamang ang nagpapahalaga sa kanya.

Isang gabi, habang nagdidinner sila sa paboritong mamahaling restaurant ni Mang Roman, pinasya ni Lorna na ilabas ang kanyang plano.

“Alam mo, Roman,” panimula ni Lorna habang hinahaplos ang kamay ng matanda. “Minsan, napapaisip ako… paano kung mawala ka? Paano na ako?” Sinimulan niyang magkunwari ng luha habang tinititigan si Mang Roman.

Hinaplos ni Mang Roman ang kanyang buhok. “Lorna, huwag kang mag-alala. Gusto kong siguruhin na kapag wala na ako, magiging maayos ang kalagayan mo.”

Ito ang hinihintay ni Lorna. “Baka pwedeng magpagawa tayo ng last will and testament? Para sigurado ako na ikaw lang ang aalagaan ko, at wala akong ibang aalalahanin,” sabi niya habang pinipigil ang ngiting tagumpay sa kanyang mga labi.

Nag-isip si Mang Roman sandali, ngunit makalipas ang ilang minuto ay tumango siya. “Sige, kung iyan ang magpapagaan sa loob mo, gagawin ko.”

Ilang linggo ang lumipas at nakatakda na ang pagpirmahan ng last will and testament. Dinala ni Mang Roman si Lorna sa kanyang abogado, at ipinakita ang isang makapal na dokumento.

“Lorna, pumirma ka na lang dito sa dulo,” sabi ni Mang Roman nang may ngiti.

Sa sobrang tiwala ni Lorna, hindi na niya binasa ang dokumento. Buong kumpiyansa niyang pinirmahan ito, iniisip na siya na ang magiging tagapagmana ng lahat ng ari-arian ni Mang Roman. Lihim niyang inisip ang lahat ng mga bagay na magagawa niya kapag hawak na niya ang kayamanang matagal na niyang inaasam.

Makaraan ang ilang buwan, pumanaw si Mang Roman dahil sa sakit. Lorna, na puno ng pananabik, agad na dumiretso sa abugado ng yumaong kasintahan upang asikasuhin ang mga dokumento ng mana. Sa kanyang isip, siya na ang bagong may-ari ng malaking bahay ni Mang Roman, ng mga negosyo nito, at ng malaking halaga ng pera sa bangko.

Pagdating sa opisina ng abogado, inayos ni Lorna ang kanyang buhok at ngumiti nang may kumpiyansa. Ngunit napansin niyang seryoso ang mukha ng abogado nang simulan nitong basahin ang nilalaman ng last will and testament.

“I, Roman de Leon, hereby declare my last will and testament,” panimula ng abogado habang binabasa ang dokumento. Habang naririnig ni Lorna ang mga katagang ito, hindi niya mapigilang ngumiti, iniisip ang malapit na niyang pag-angkin sa yaman ni Mang Roman.

Ngunit nang patuloy na basahin ng abogado ang kasulatan, biglang napawi ang kanyang ngiti at napalitan ng pagtataka at kaba.

“…at aking iniuutos na ang lahat ng aking ari-arian, kasama na ang aking bahay, negosyo, at pera, ay ipamamahagi sa mga kawanggawang organisasyon, at ni isang kusing ay walang mapupunta kay Lorna Villanueva.”

Natigilan si Lorna. Napatitig siya sa abogado, umaasang may maling pagbasa lamang ito.

“Anong ibig sabihin nito?” galit na tanong ni Lorna. “Bakit walang mapupunta sa akin?”

Pinagpatuloy ng abogado ang pagbabasa. “Ipinagkaloob ko ang lahat ng ito sa kawanggawa dahil natuklasan kong ang tanging layunin ng aking kasama ay ang aking yaman lamang, at hindi ako mahalin.”

Parang natunaw ang mundo ni Lorna sa kanyang narinig. “Hindi… Hindi totoo ‘yan! Pirma ko nga ‘yan, ako dapat ang tagapagmana!” galit niyang sigaw habang nakikipagtalo sa abogado.

Matapos magpaliwanag, tumingin ang abogado sa kanya. “Ma’am, pumirma ka sa kasunduan na wala kang habol sa ari-arian ni Mr. Roman. Kayo rin ang nagtulak sa kanya na gawin ang last will, tama?”

Nanginginig si Lorna. “Oo… Pero… hindi ko akalaing ganito ang mangyayari!”

Napayuko si Lorna at hindi mapigilang maluha. Ang kasakiman niya ang nagdala sa kanya sa puntong ito. Dahil sa sobrang tiwala, hindi niya binasa ang dokumento na sa huli pala’y nagdala sa kanyang kabiguan.

Paglabas ni Lorna sa opisina, tila hindi niya na maipaliwanag ang bigat ng kanyang damdamin. Mula sa inaakalang yaman at marangyang buhay, heto siya ngayon, walang-wala. Ang mga pangarap niyang maginhawang buhay na kanyang inaasam sa piling ni Mang Roman ay naglaho nang parang bula.

Habang naglalakad siya pauwi, natutunan niya ang isang mahalagang leksyon. Kung naging totoo lamang siya kay Mang Roman at hindi nagpaakit sa kanyang sariling kasakiman, maaaring ibang kwento sana ang kinahinatnan ng lahat. Ngunit huli na ang lahat.