Dahil sa Kakulangan sa Pagsuporta ng Kanyang Boss, Napagtanto ni Eddison na ang Tunay na Liderato ay Nagsisimula sa Pagtulong sa mga Kasamahan

“Noong nakaraang linggo ko pa po binigay sa inyo. Akala ko po kasi ay sinisigurado niyo lang kung tama ang ginawa ko, kaya natagalan. Hindi ko na po kayo kinulit,” mahinahong sagot ni Girly, bahagyang nag-aalala sa maaaring reaksyon ni Eddison.

“Sa susunod kasi, huwag mong basta-basta iniaabot sa akin. Alam mo naman na marami akong ginagawa. Malamang matatabunan lang ‘yon sa lamesa ko o kung saan ko man iyon nailagay,” wika ni Eddison, halatang isinisisi kay Girly ang kanyang pagkukulang.

“Eh, kung nilagay mo sa lamesa ko tapos nag-follow-up ka rin agad noong araw na ‘yon, paniguradong mapipirmahan ko iyon. Sa susunod, Girly, ha, maging responsable ka,” patuloy ng lalaki, at sa bawat salitang binitiwan niya ay ramdam ang bigat ng kanyang tono.

Kahit na may kaunting inis na naramdaman si Girly, pilit niyang inuunawa ang lalaki. Nasanay na rin siya sa ganitong pag-uugali ni Eddison, lalo na’t mas mataas pa ang kanyang posisyon. Alam niyang hindi ito ang kanyang ugali, pero tila hindi na niya maalis ang pagtanggap sa ganitong trato.

“Pasensiya po, sir. Tama po kayo. Tila nalilimutan ko na pong maging lider sa aming grupo. Masyado na po akong naging makasarili. Binalewala ko sila at ang sarili ko lang ang iniisip ko,” malungkot na sagot ni Eddison, na tila naguguluhan din sa mga sinasabi ng kanyang boss.

“Tandaan mo, Eddison. Ikaw ang magsisimula ng pagbabago at kaayusan ng iyong team. Sa’yo dapat magsimula ang motibasyon at inspirasyon upang mas pag-igihan nila ang kanilang trabaho,” sermon nito kay Eddison na puno ng pag-asa at pananampalataya sa kanya.

“Kumbaga, Eddison, huwag kang tumulad sa mga talangka na walang ginawa kundi hilahin ang kanilang mga kasama pababa upang makaakyat sa timba at makatakas. Kung ganoong klase kang lider, pareho kayong hindi magtatagumpay,” pagpapatuloy ng kanyang boss.

“Mas okay pa na gayahin mo ang mga langgam! Tulung-tulong, sama-sama. ‘Di ba?” pagbibiro nito kay Eddison, ngunit batid na niya ang bigat ng mensahe. Nakita sa mukha ni Eddison ang labis na pagkadismaya, at umiling siya sa kanyang boss.

“Pero para sa akin, Eddison, alam ko na magaling ka at matagal ko nang nakikita na kaya mong maging magaling na lider. Alam mo kung ano ang tama at nakakabuti hindi lamang para sa’yo kundi para rin sa iyong mga kasamahan,” huling bilin ng boss kay Eddison, na puno ng pagkakatiwala.

Tumagos kay Eddison ang lahat ng pangaral ng kanyang boss. Ngayon, napagtanto niya na kaya nagkakamali ang mga tauhan ay dahil hindi niya ito tinutulungan at ginagabayan. Imbes na maging mabuting lider siya, ginagawang mga robot niya ang mga ito na walang pagkatao.

Mula noon, binago ni Eddison ang kanyang sarili. “Sir, pasensiya na po sa nangyari. Inaako ko po ang kanilang pagkakamali. Hindi ko po napaalala ng maigi sa kanila kung gaano kaimportante ang proyektong ito. Handa po akong harapin ang anuman parusang igagawad niyo sa akin,” buong tapang na sabi ni Eddison nang minsang nagkaproblema ang kanilang team.

Inaako niya ang responsibilidad. Imbes na pagalitan ang kanyang mga tauhan, mas binigyan niya ng pansin ang pag-iisip ng paraan upang maiwasan na maulit ang pangyayari. Unti-unting tumitibay ang kanilang team at nagsimulang bumalik ang tiwala ng lahat.

Dahil sa pagbabagong ito, hindi nila namamalayan na sa loob ng isang taon, hindi na sila muling nagkakaroon pa ng kapalpakan at problema sa trabaho. Isa-isa ring nabibigyan ng mas magandang oportunidad ang mga miyembro ng team. Na-promote sila sa mas mataas na posisyon. Isa na rito si Eddison, na mas masaya ngayon sa kanyang trabaho.

Sa pag-angat sa mas mataas na posisyon, baon ni Eddison ang mga pangaral sa kanya ng kanyang boss. Patuloy siya sa pagiging huwarang lider sa kanyang mga kasamahan. Natutunan niyang makinig at magbigay ng atensyon sa kanilang mga pangangailangan, na siyang nagdulot ng mas magaan na atmospera sa kanilang team.

Minsan, nag-organisa siya ng mga team-building activities upang mas maging close ang kanilang grupo. Nagsimula silang magdaos ng mga outing at mga laro na nagpatibay sa kanilang samahan. Dito, unti-unting nawala ang agwat na nagdala sa kanila sa pagsubok.

Dahil dito, mas naging masaya at motivated ang lahat. Isang pagkakataon, nagdaos sila ng isang malaking outing para sa kanilang team. Ang bawat isa ay naging excited at nagdala ng kani-kaniyang pagkain at inumin. Ang mga bata ay nagsaya sa mga laro at aktibidad, at ang bawat ngiti ay nagpatunay ng kanilang pagsisikap na nagbunga.

Nakita ni Eddison kung paano nagsaya ang lahat, at nakilala siya hindi lamang bilang boss kundi bilang kaibigan. Ang mga ngiti at tawanan ng kanyang mga kasamahan ay nagsilbing patunay na nagtagumpay siya bilang isang lider. Ang pagtutulungan at pagkakaunawaan ay naging sandigan ng kanilang tagumpay.

Dumating ang panahon ng performance evaluation. Ang kanilang team ay kinilala bilang pinakamataas ang naging performance sa buong departamento. Nagpahayag ng pasasalamat ang kanilang boss sa lahat ng pagsisikap at sakripisyo ng team. Ito ay isang tagumpay na pinagsaluhan ng lahat.

Dahil dito, nagdesisyon si Eddison na ipagpatuloy ang pagtulong sa mga kapwa empleyado. Napagtanto niyang ang pagiging lider ay hindi lamang tungkol sa pamumuno kundi sa pagbuo ng magandang relasyon sa mga tao. Ang kanyang mga tauhan ay hindi lamang mga empleyado kundi mga kaibigan na handang sumuporta sa isa’t isa.

Kaya naman, nang makilala ang kanilang team, nagbigay siya ng motivational talk sa iba pang grupo. Nagsalita siya tungkol sa kahalagahan ng pagtutulungan at pagkakaroon ng tiwala sa isa’t isa. Ang mga aral na natutunan niya mula sa kanyang boss ay naging gabay niya.

“Huwag kayong matakot sa mga pagkakamali,” aniya, “dahil dito tayo natututo. Magsikap tayo at maging inspirasyon sa isa’t isa.” Ang mga salitang ito ay naging gabay hindi lamang sa kanyang team kundi pati na rin sa iba pang grupo sa kumpanya.

Sa huli, ang kwento ni Eddison ay patunay na ang magandang liderato ay nagsisimula sa puso. Nagsimula itong umunlad mula sa mga simpleng hakbang, at ang pagtulong sa iba ay nagbabalik ng mga biyaya. At sa bawat hakbang na kanyang ginawa, natutunan niyang ang tunay na tagumpay ay hindi nasusukat sa posisyon kundi sa pagkakaalam kung paano maging mabuting tao sa kapwa.

Nang muling balikan ni Eddison ang mga pangaral ng kanyang boss, siya ay napangiti. Ang mga aral na iyon ang nagbigay liwanag sa kanyang landas. Ngayon, siya ay handa na harapin ang anumang hamon, kasama ang kanyang mga kasamahan.

At sa huli, ang kanyang kwento ay naging inspirasyon sa marami pang mga lider na nagnanais na maging mas mabuti para sa kanilang mga tao. Ang pagkakaroon ng puso sa bawat gawain ang tunay na susi sa tagumpay.