Nagnakaw ng Itlog ang Kaibigan ng Lalaki; Kahindik-Hindik na Pangyayari ang Mabubunyag

“Uy, pare!”

Paakyat papunta sa kuwartong inuupahan si Gordon nang makasalubong ang kaibigan na si Fernan na nangungupahan din sa apartment na iyon.

“O-o, pare. Namili ka pala,” sabi ni Fernan habang tinitingnan ang bitbit na plastic bag ng kaibigan. “Mukhang marami-rami ‘iyan, ah!”

“Hindi naman. Paubos na kasi ang pagkain namin sa ref kaya naisipan kong bumili. Teka, dumaan ka ba sa amin?”

“H-ha?” sagot ni Fernan. “A, e oo. Manghihiram sana ako ng martilyo, may aayusin lang sana ako sa kuwarto ko.”

“Ganoon ba? Bakit hindi ka nanghiram kay Gary naroon naman ang kapatid ko sa loob.”

Hindi sumagot si Fernan.

Napansin ni Gordon na bagong ligo at ayos na ayos ang kaibigan.

“Pormang-porma rin tayo ngayon ha. Saan ba ang lakad mo, pare?” tanong pa ni Gordon.

Biglang nanlaki ang mga mata nito at napatingin sa kausap.

“H-ha? A e m-may p-pupuntahan sana ako kaso gusto ko sanang ayusin muna iyong sira sa kuwarto ko bago ako u-umalis,” nauutal nitong sabi pagkatapos ay tumawa nang malakas at biglang sininok.

“Si pare naman kung makatawa wagas. O, ayan, sininok ka tuloy! Siguro ay nagnakaw ka ng itlog ‘no?”

Muli siyang pinandilatan ng mata ni Fernan.

“A-anong nagnakaw ng itlog ang sinasabi mo?” mahinang tanong ng kaibigan.

Napakunot ang noo ni Gordon at tinitigang mabuti ang kausap. Sa pakiwari niya ay parang namutla ang mukha nito ngunit ‘di niya matiyak dahil natural naman na ganoon ang itsura ng kaniyang kaibigan kapag may malalim na iniisip o kinakabahan.

“Ano ka ba, pareng Fernan? Biro lang ‘yon! Hindi mo pa ba naririnig ang kasabihan na kapag sinisinok ka daw, ibig sabihin ay nagnakaw ka ng itlog? Kailangan mo raw iyong aminin para mawala ang sinok mo!”

“Hindi ako nagnakaw ng itlog!” bulalas ni Fernan. “Ayoko ng itlog! Wala akong kasalanan!”

Napaatras si Gordon dahilan upang mawala ang kaniyang balanse. Mabuti na lamang at nakakapit ang kaliwa niyang kamay sa dalaydayan ng hagdan kundi ay tiyak na gumulong na siya paibaba.

“A-ano ka ba, pare?” Inilapag ni Gordon ang bitbit at napahawak sa kaniyang kumakabog na dibdib. “M’may problema ka ba? Sabihin mo sa akin, baka makatulong ako!”

Parang biglang bumalik sa katinuan si Fernan at ngumiti. “A-ayos lang ako, pare. P-pasensya na.”

Muli ay sininok na naman ang lalaki.

“Mabuti pa ay sumama ka muna sa akin para makainom ka na rin ng malamig na tubig,” aniya saka hinawakan ang kanang braso ng kaibigan upang igiya ito paakyat ng hadgan ngunit biglang itong kumawala.

“Ayoko! Ayoko nang bumalik doon!”

Halos lumundag si Fernan sa pagbaba sa hagdan. Dire-diretso ito sa gate at sa kalsada, hindi man lang nilingon ang kaibigan.

“Anong nangyari sa kaniya?” nagtatakang tanong ni Gordon sa sarili.

Wala na siyang nagawa kundi ang umakyat at pumasok sa inuupahang kuwarto. Napansin niya kaagad na nakabukas ang pinto.

“Aba, bakit hinayaan ni Gary na nakabukas itong pinto?”

Pumasok siya sa loob at ipininid ang pinto. Inilapag niya muna ang bitbit na plastic bag sa mesa.

“Gary, dumaan daw si pareng Fernan dito? May nangya-“

Bigla siyang natigilan nang pumasok siya sa kusina. Nanlaki ang kaniyang mga mata at sunud-sunod na sigaw ang lumabas sa bibig niya.

“Gary! Gary! Kapatid ko, sino ang gumawa sa iyo nito?!”

Bumungad sa harap niya ang wala nang buhay na katawan ng kaniyang bunsong kapatid na nakahandusay sa kusina. Maliban sa mga saks*k sa iba’t ibang bahagi ng katawan ay tinanggal din ang ‘itlog’ nito at nawawala ang mga iyon.

Lumabas sa imbestigasyon na ang kumit*l sa buhay ng pinakamamahal niyang kapatid ay walang iba kundi ang kaibigan niyang si Fernan. Walang kaalam-alam ang salarin na mayroong CCTV sa loob ng inuupahang kuwarto nina Gordon kaya kitang-kita ang lahat ng nangyari. Napag-alaman na isa palang binabae si Fernan at matagal na itong nahuhumaling sa bunsong kapatid na lalaki ni Gordon. Nang kausapin ito ng suspek at inamin ang totoong nararamdaman ay hinamak-hamak ito ni Gary hanggang sa hindi na iyon nagustuhan ni Fernan at nagdilim ang paningin nito sa sobrang sama ng loob. Kitang-kita rin sa CCTV kung paano nito pinutol ang kaselanan ng lalaki at tinangay.

Hindi nagtagal ay nahuli na rin si Fernan at umamin sa ginawang kasalanan. Sinabi nito na labis-labis itong nasaktan sa mga panghahamak ni Gary kaya nawala ito sa katinuan at winakasan ang buhay ng lalaki. Inamin din nito na tinangay nito ang maselang bahagi ni Gary at itinapon iyon sa poso negro sa sobrang galit niya rito.

Nakahanda naman niyang pagbayaran sa kulungan ang ginawa ngunit ang sugat na naidulot niya sa pagkawala ng nag-iisang kapatid ni Gordon ay nananatili pa ring sariwa sa isip ng huli kaya ang pagpapatawad ay hindi pa nito naigagawad sa kaniya. Marahil ay sa takdang panahon na iyon mangyari kapag naghilom na ang sugat at nawala na ang sakit na nararamdaman ng kaniyang kaibigan.