Muling Nakatagpo ang Babae ng Pag-ibig Kahit Siya ay May Anak na; Magawa Kaya Niyang Mapagsabay ang Pag-ibig at Pagiging Ina?

Maagang naghanda ng almusal si Amy para ihatid sa eskwelahan si Biboy na kaniyang anak. Ito ay limang taong gulang na at mayroong sakit sa pag-iisip. Simula nang siya ay nabuntis, mag-isa nang tinataguyod ng ulirang ina ang kaniyang pinakamamahal na anak sa tulong na rin ng kaniyang ina.

Labing pitong taong gulang siya noong siya ay nakipagtanan sa isang mayamang lalaki na nangako ng magandang buhay sa kaniya. Subalit makalipas lamang ng limang buwan ay hindi na niya muling nakausap o nakita pa ang binatilyo. Maging pamilya kasi ng lalaki ay hadlang sa kaniya kahit na noong nalaman na siya ay may dinadala ng bata sa kaniyang sinapupunan.

Ang masakit na nangyari kay Amy ang kaniyang pinanghugutan upang magpursigi at lumabang mag-isa kasama ng kaniyang ina. Matapos nilang magtanan at iwan siya ng dating nobyo, bumalik si Amy sa kaniyang ina na agad naman siyang tinanggap. Noong siya ay nagbubuntis pa lamang, inaalagaan siya nang mabuti ng kaniyang ina hanggang siya ay makapanganak na.

Pagkalipas ng anim na buwan, nang sumapit ang ika-labing walong taon ni Amy, nagpasiya siyang mag-OFW upang matugunan ang mga pangangailangan ng kaniyang pamilya at ng anak. Naiwan sa kaniyang ina ang anak at habang ito ay lumalaki, doon nila nalaman ang espesyal na sitwasyon ng kaniyang anak. Gayunpaman, hindi ito naging hadlang para mas mahalin siya ng kaniyang ina at ng lola. Lumaki pa rin si Biboy bilang isang normal na bata sa kanilang pamilya.

Pagkalipas ng apat na taon, nagbalik si Amy sa Pilipinas upang makasama na ng tuluyan ang kaniyang anak. Gaya ng mga kwento sa kaniya, ang anak niya ay espesyal sapagkat ito ay henyo sa lahat ng bagay. Ang tanging depekto lamang niya ay hindi niya kayang magsalita nang tuwid.

Sa pag-uwi ni Amy ay ang dala niyang nobyo na nakilala niya sa ibang bansa na si Michael. Malaki na ang ipon ni Amy kaya nakapagpatayo na rin sila ng maayos na bahay. Payapa at marangya na rin ang kanilang pamumuhay matapos nilang maitayo ang maliit na negosyo. Dahil dito, nagpasiya si Amy at Michael na sa susunod na buwan ay magpakasal na. Subalit ang planong ito ay hahadlangan ng mga susunod na pangyayari.

Minabuti na ng magnobyo ang bumukod kasama si Biboy. Sa una ay maayos ang lahat. Nagtayo pa sila ng patubigan sa may kabilang kalye at nagbukas din ng mga bentahan ng yelo upang madagdagan ang kanilang mga negosyo. Ito ay paniniguro na hindi na sila kailanman babalik pa sa ibang bansa at mawawalay sa kanilang mga pamilya.

Isang gabi, naabutan ni Amy na umiiyak si Biboy habang ito ay kumakain sa kusina. Pilit mang itanong ni Amy ang nangyari, hindi ito makasagot nang diretso sa kaniya. Ni makatingin ay hindi nito magawa. Ang tanging tugon lamang ng bata ay ang umiyak nang umiyak habang patuloy itong kumakain.

Nang gabing iyon, mabigat ang loob ni Amy kakaisip kung anong nangyari sa anak. Minabuti niyang ipagpaalam ito sa kaniyang nobyo na wala namang sinabi kundi mga haka-haka lamang na baka raw ay dahil sa eskwela. Ipinagpaliban ni Amy ang kaniyang nakita sa araw na iyon dahil baka may nakaalitan lamang si Biboy sa kaniyang paaralan.

Dumaan ang ilang araw at muli na namang nadatnan ni Amy si Biboy na umiiyak. Nakita niyang nakaupo ito sa sulok ng kaniyang silid. Muli niyang pinilit na pagsalitain ang bata subalit wala itong ginawa kundi ang yumakap sa ina habang umaatungal. Sa pangalawang pagkakataon, nakaramdam muli si Amy ng kaba sa dibdib at takot.

Kinabukasan, agad na sumadya si Amy sa paaralan ni Biboy upang obserbahan ang klase ng kaniyang anak. Buong umaga niya itong binantayan nang hindi nalalaman ng anak subalit wala namang ibang masamang nangyayari dito. Ginawa niya ang pag-oobserba sa loob ng tatlong araw at wala naman siyang napansing masama. Muli, ipinagpaliban niya ang pangyayaring ito.

Tatlong linggo ang nakalipas, abala ang magkasintahan sa kanilang mga negosyo pati na sa paghahanda ng kanilang simpleng kasal. Ayaw kasi nila ng magarbo dahil aksaya lamang ito sa pera. Pareho nilang napagkasunduan na simpleng salo-salo lamang ang magaganap matapos ng kanilang kasal sa opisina lamang ng mayor ng lungsod.

Isang tanghali, hindi namalayan ni Amy na nakatulog na pala siya sa pagbabantay ng kanilang shop. Nawala sa isip niyang sunduin si Biboy sa kaniyang paaralan. Nais man niyang tanungin si Michael subalit alam niyang abala rin ito sa pagbabantay ng kanilang mga tindahan kaya siya na lamang ang sumundo.

Nang marating ni Amy ang paaralan, sinabi ng guro na wala na raw doon si Biboy at sinundo na ito ni Michael. Natuwa pa siya dahil naramdaman niya na malaki rin ang pagmamahal ng nobyo sa kaniyang anak. Bumili siya ng meryenda upang pagsaluhan sana nila sa bahay. Subalit windang siya nang datnan na umaatungal nang malakas si Biboy habang hinahagupit ito nang malakas ng sinturon ni Michael.

Agad niyang inawat ang pangyayaring iyon. Kahit na ang lalaki ay gulat dahil hindi naman niya inaasahang darating kaagad ang nobya. Nagkaroon ng alitan sa pagitan ng dalawa at lubhang nadurog ang puso ni Amy nang marinig mula mismo kay Michael na hinding hindi niya kayang tanggapin ang anak nito.

Simula ng gabing iyon ay hinakot ni Amy ang mga damit ni Michael at pinalayas sa kaniyang pamamahay. Hindi niya kayang mawala si Biboy. Mas gugustuhin pa niyang maging mag-isa sa buhay kaysa mawala ang kaniyang pinakamamahal na anak. Kahit na siya ay nabuntis nang maaga at nagkaroon ng mga maling desisyon noong kabataan niya, alam niya sa kaniyang sarili kung ano ang mas mahalaga. At ito ay ang mabuhay kasama ang kaniyang anak na si Biboy.