Laging Siya ang Sagot sa Inuman at Libre ng Barkada, Pero Nang Siya ang Nangailangan, Nagulat Siya sa Natagpuan Niya sa Likod Niya

Si Ben ay kilalang-kilala sa kanilang barangay bilang “Mr. Libre,” ang laging naghahanda ng pulutan, nagpapainom sa mga tropa, at palaging may libre sa tuwing lumalabas sila. Tuwing may bagong pelikula sa sine o may handaan, si Ben ang unang nagyayaya. Malaki ang kinikita niya bilang isang call center agent, kaya’t tila walang tigil ang kanyang paggastos. Pakiramdam niya, ang bawat piso’y kayang kitain ulit.

“Ben, baka naman gusto mong magtipid minsan,” payo ng kanyang pinsan na si Carla. “Kung laging labas ng labas ang pera mo, paano ka makakaipon para sa sarili mo?”

Ngumiti lang si Ben at tumango. “Carla, hindi na uso ang pagiging kuripot! Bakit pa ako mag-iipon kung kaya ko namang gastusin? Hindi naman ito dadalhin sa hukay, ‘di ba?”

Kahit hindi sang-ayon, ipinagsawalang-bahala ni Carla ang payo, at nagpatuloy si Ben sa kanyang galawan. Kumpiyansa siyang sa dami ng tropa niya, hindi siya mabibigo o mag-iisa.

Isang araw, nakasalubong ni Ben ang isa sa kanyang mga kaibigan sa trabaho na nagbanggit tungkol sa isang online paluwagan.

“Pare, ang dami nang kumikita sa ganitong sistema. Simpleng ipon lang, tapos kapag ikaw na ang nahulugan, doble o triple na agad ang pera mo!” sabi ni Jake, kanyang kaibigan.

Napaisip si Ben. Sa dami ng kanyang gastos, wala talaga siyang naiipon, kaya’t naengganyo siyang sumali.

“Eh, mukhang okay naman, eh. Sige, sasali ako,” ani Ben, kahit hindi niya lubos na naiintindihan kung paano ba talaga ito gumagana.

Makalipas ang ilang linggo, sinimulan na ang paghuhulog, at mabilis namang nakukuha ng ibang miyembro ang kanilang “hulog.” Ang pangako ng malaking kita ay nakakaakit, kaya’t nang ipinaalam ni Jake na may bagong paluwagan, doble ang hinulog ni Ben para makakuha ng mas malaking balik.

Ngunit bigla na lang nawala ang mga tao sa group chat at hindi na maabot si Jake. Hindi na rin nagkaroon ng “payout” o anumang balitang nangyari. Nanganganib na mawalan ng pera si Ben, at ang masaklap pa, nagpatong-patong na ang kanyang utang dahil sa patuloy niyang pagsali sa mga ganoong paluwagan at dahil sa kanyang luho sa mga tropa.

Nang bumagsak ang lahat, lumapit si Ben sa mga kaibigan upang humingi ng tulong.

“Bro, baka naman pwedeng pautang. Alam mo naman na naloko ako, eh,” pakiusap niya kay Andrew, isa sa mga lagi niyang kasama sa inuman.

Umiling si Andrew. “Pasensya na, bro, medyo gipit din ako ngayon.”

Lumapit siya kay Marco, pero ganun din ang sagot. Hanggang sa unti-unti niyang napansin na isa-isang nilalayuan siya ng mga taong akala niya ay mga kaibigan niya.

“Bakit ganun, Carla? Nung ako ang may pera, hindi ko sila pinabayaan. Pero ngayon na ako ang nangangailangan, parang hindi ko sila mahagilap,” hinaing ni Ben sa kanyang pinsan.

Malungkot na ngumiti si Carla. “Ben, minsan talaga, doon natin nalalaman ang tunay na kaibigan kapag wala na tayong maibigay. Yung mga tunay na kaibigan, hindi ‘yan nakabase sa kung ano ang kaya mong ibigay sa kanila.”

Nabaon sa utang si Ben. Halos lahat ng naipon niya ay wala na, at ang natira ay ang mga kautangan na nagpatong-patong na rin dahil sa mga interes. Wala siyang magawa kundi magpakumbaba at magsimulang bayaran ang mga ito kahit paunti-unti.

Isang araw, nakatanggap siya ng mensahe mula kay Carla. “Ben, may extra shift sa trabaho ko. Kung gusto mong mag-part-time, pwede kang pumasok sa amin.”

Agad itong tinanggap ni Ben, at nagsimula siyang magtrabaho nang doble ang oras upang makabayad sa utang. Sa simula, mahirap ito, pero unti-unti siyang natututo ng kahalagahan ng pagtitipid at pag-aalaga sa sarili. Hindi na siya basta-bastang gumagastos sa mga walang saysay na bagay, at natutunan niyang mamili ng mga kaibigan na may malasakit sa kanya.

Makalipas ang ilang taon, tuluyan nang nakabayad si Ben sa lahat ng kanyang utang. Isa na siyang ganap na supervisor sa kanilang opisina at nagkaroon na rin siya ng sariling ipon. Ngunit sa kanyang puso, ang pinakamahalagang aral na nakuha niya ay ang pagiging wais sa pera at ang pagpili ng mga tunay na kaibigan.

Isang gabi, inimbitahan siya ng kanyang dating tropa para sa isang inuman.

“Ben, sagot mo ba ang pulutan?” biro ng isa sa mga kaibigan niya.

Ngumiti lang si Ben. “Pasensya na, guys, hindi na ako ‘yung dating Ben. Kung gusto niyong mag-inuman, hati-hati tayo, ha?”

Tumawa ang kanyang mga kaibigan, pero may halong pang-iinsulto ang kanilang tawa. “Aba, mukhang naging kuripot na si Ben!” biro nila.

Ngunit hindi na iyon ikinahiya ni Ben. Sa wakas, alam na niya ang kahalagahan ng bawat piso at ang tunay na halaga ng mga tao sa paligid niya. Lumabas siya ng bar na may ngiti sa labi, masaya at kontento sa kanyang mga naging desisyon.