Sumugod ang Batang Ito sa Ospital, May Mas Masakit Palang Nararamdaman ang Pobreng Bata

“Bata, hindi ka pwede rito. Emergency ito,” taboy ng guwardiya sa pitong taong gula na si Ellen.

“May sakit po ako, kaya magpapa-ospital po ako,” sagot niya sa lalaki.

“Tigilan mo nga ako, umalis ka rito. Puntahan mo ‘yung nanay mo kung may sakit ka at magpasama ka sa kaniya papunta rito,” mabilis na sagot ng guwardiya at labis na nainis si Ellen dahil ilang beses na siyang nagpapabalik-balik sa ospital na malapit sa kanila ngunit hindi siya makapasok.

Aalis na sana ang bata nang bigla itong mawalan ng malay sa harapan ng emergency room kaya naman dali-dali itong pinasok sa ospital. Mabuti na lamang at kaagad na nagising si Ellen nang pailawan ang mga mata niya ng isang babaeng doktor.

“Ayos ka lang ba? Anong pangalan mo? Anong nararamdaman mo?” sunod-sunod na tanong sa kaniya ni Ara, ang doktor na nag-asikaso kay Ellen.

Hindi sumagot ang bata at saglit na tinignan kung marami bang tao sa kaniyang paligid at noong mapansin niyang siya lang at ang doktor ay dahan-dahan siyang tumayo.

“Ano po kasi, gusto ko lang sanang magpacheck-up,” sabi ni Ellen kay Dok. Ara.

“Masakit po ang ulo ko, sobrang sakit. Parang binabasag siya sa sakit,” dagdag pang muli ng bata.

Kaagad na kinabahan si Ara at dali-daling tinawagan ang nanay ng bata upang papuntahin ito sa ospital. Wala pang sampung minuto ay naroon na ito.

“Nay, kailangan natin isailalim sa ilang laboratoryo ang anak niyo. Medyo may kamahalan nga lang po ang magagastos,” sabi ni Ara sa ina ni Ellen.

“Naku, doktora, niloloko ka lang nitong anak ko. Pangarap kasi nitong matignan siya sa ospital katulad ng mga check-up na ginagawa sa mga palabas. Walang sakit itong anak ko,” mabilis na sagot ng ni Aling Doria, ang nanay ng batang si Ellen.

Pipilitin pa sana ni Ara ang ale ngunit mabilis niyang pinabangon ang bata at pasimpleng kinaladkad ito palabas.

“Nay ‘wag naman ganiyan,” sabi ni Ara rito.

“Doktora, maniwala ka sa akin, ako ang nanay ng batang ‘to. Anak ko ‘to, sa akin ito lumabas kaya alam ko sa unang tingin pa lang kung may sakit itong bata,” mataray na sabi ni Aling Doria ngunit bumitaw si Ellen at nagtago sa likuran ni Doktora Ara.

“Talaga kang bata ka!” mahinang sita ng ale dahil ayaw niyang gumagawa ng eksena.

“Ma, sige na, ‘wag ka namang ganyan,” mahinang iyak ni Ellen at mabilis na napabuntong hininga ang kaniyang ina.

“Doktora, wala naman po talaga akong sakit, sorry po,” sabi muli ng batang si Ellen.

“Sabi ko naman sa’yo, halika na, Ellen, dalian mo na at pinabantayan ko lang ang pwesto natin sa palengke,” mabilis na singit ni Aling Doria ngunit umiwas muli ang bata.

“Ma, sige na po, magpacheck-up ka na po. Sabi mo sa akin ay wala kang oras magpatingin sa doktor kasi lagi ka pong may ginagawa para mabuhay tayo pero, ‘ma, alam kong may sakit ka,” mangiyak-ngiyak na sabi ni Elllen at mas lalo pa itong nagtago sa likuran ni Ara.

Napapikit at kaagad namang pumatak ang mga luha ni Aling Doria saka siya naupo sa isang tabi.

“Pasensiya ka na sa anak ko, ako na lang kasi ang mayroon siya ngayon. Nawala sa sunog ang tatay niya at halos walang natira sa amin kaya naman doble-doble ang trabahong pinapasok ko mabuhay lang kami,” siwalat ni Aling Doria.

“Matagal na akong pinipilit ni Ellen na magpatingin sa tuwing iindahin ko ang sakit sa ulo at ang pagduro ng aking ilong,” dagdag pang muli sa kaniya ng ale at mas lalo pa itong naiyak.

“Ma, mahal na mahal po kita at ayaw na po kitang makitang nahihirapan kasi nasasaktan po ako,” sabi ng bata at mabilis na niyakap ni Ellen ang kaniyang ina at pinapatahan ito. Naiyak na lang din si Ara at saka tiningnan ng maigi ang ale. Doon nakita na may sakit sa dugo si Aling Doria, dala ito ng puyat at mababang resistensiya ng pangangatawan. Mabuti na lang at hindi pa ganoon kalala ang sakit ng ale. Simula noon ay palagi nang binibisita ni Doktora Ara ang mag-ina sa palengke bago siya umuwi at palaging pinapaalalahanan ang mag-ina na kalusugan pa rin ang mahalaga sa lahat.

Sa huli ay nagpagtanto ni Ara at ni Aling Doria na hindi lang dapat ang mga anak ang matutong makinig sa mga magulang kung ‘di maging ang mga magulang ay dapat ding makinig sa kanilang mga anak.