Palihim Niyang Kinukuhanan ng Bidyo Habang Naliligo ang Bago Niyang Kapitbahay; Magugulat Siya sa Kaniyang Matutuklasan

Halos mapanganga si Miguel mula sa kaniyang kinauupuan nang mapansin niyang bumaba mula sa puting sasakyan ang isang napakagandang babae. Ang magiging bagong kapitbahay niya sa inuupahang apartment. Narinig niya kasi mula sa kanilang kasera na mayroon ngang bagong lilipat sa isa sa mga bakanteng unit sa apartment building na iyon.

Kulang na lang ay malaglag ang kaniyang mga mata sa katititig sa maalindog nitong katawan, habang naglalakad ito papunta sa lilipatan nitong bahay.

Napamura pa si Miguel. “Napaka-sexy ng babaeng ’to!” hindi niya napigilang komento kahit wala naman siyang kausap. Tila lalo yatang sumarap ang kapeng kaniyang iniinom nang makita niya ang babae. Agad na rumagasa ang pagnanasa sa kaniyang damdamin at kung anu-anong bagay na agad ang pumasok sa kaniyang maruming pag-iisip.

Ngingisi-ngisi si Miguel na pumasok sa kaniyang bahay mula sa pagkakaupo sa balkonaheng iyon ng inuupahan niyang unit. Agad siyang dumiretso sa isang ispesipikong lugar sa loob ng bahay na iyon at lalong lumawak ang kaniyang ngisi nang makitang naroon pa rin ang maliit butas na noon ay inukit niya mula sa dingding. Tagusan iyon sa banyo ng kabilang bahay kung saan malaya siyang makakapangb*so sa mga babaeng tumitira sa apartment building na iyon.

Sa totoo lang ay masakit sa bulsa ang pagtira sa naturang apartment dahil malapit ito sa highway. Bukod doon ay malapit din ito sa iba pang establisyimento katulad ng palengke, grocery stores, mga bangko, ospital at iba pang pangunahing pangangailangan ng mga tao, lalo na sa mga pabrika. Dahil doon ay mataas ang presyo ng upa rito, ngunit pilit na nagtitiis si Miguel dahil na rin sa malaya niyang nagagawa ang isang bagay na noon pa man ay kinahiligan na niya kahit alam niyang masama—ang paninilip.

Ngunit hindi na lang pambob*so ngayon ang kaniyang ginagawa dahil natutunan na rin niyang kuhanan ng bidyo ang mga babaeng napapatira sa apartment na iyon, at ngayon ay balak niya muli iyong ulitin.

Nagpalipas muna ng ilang araw si Miguel bago gawin ang kaniyang plano kahit na ang totoo ay sabik na sabik na siyang bos*han ang bago niyang kapitbahay na napag-alaman niyang Selena ang pangalan.

Ngunit nang gabing iyon, nang marinig niya ang paglagaslas ng tubig na nagmumula sa gripo sa banyo ng kabilang bahay ay hindi na niya napigilan pa ang sarili. Kumaripas si Miguel at agad na idinikit ang kaniyang mata sa butas sa dingding!

Pinagpawisan nang malagkit si Miguel nang makitang unti-unting nagtatanggal ng saplot si Selena at handa nang maligo. Kinapa niya agad ang selpon sa kaniyang bulsa nang hindi inaalis ang tingin sa maganda at katakam-takam na katawan ng dalaga. Ipinuwesto niya ang camera sa butas ng dingding upang umpisahang kunan ito ng bidyo habang naliligo—ngunit ganoon na lang ang kaniyang pagtataka nang bigla na lang nawala ang tao sa kabila matapos niyang i-on ang camera.

Kakamot-kamot sa ulong inalis ni Miguel ang pagkakadikit ng selpon sa dingding. Muli siyang sinilip ang butas gamit ang kaniyang mga mata… at ganoon na lang ang gulat niya nang makitang nakatayo mismo sa harap ng butas na iyon si Selena! Diretsong nakatingin sa kaniyang gamit ang nanlilisik nitong mga mata!

Napaatras si Miguel dahil sa kilabot na hatid ng nakita niyang hitsura ni Selena. Bigla kasing naging magulo ang buhok nito at ngayon ay puno na ng pasa ang buong katawan. Napalitan ng takot at pangingilabot ang kanina ay rumaragasang pagnanasa ni Miguel sa babae.

Akmang tatakbo si Miguel sa labas dahil sa takot, ngunit hindi niya inaasahang sa kaniyang paglingon ay makakaharap niya mismo ang hubo’t hubad na si Selena! Gulat na gulat siya, lalo na nang makitang nakalutang ang mga paa ng babae sa ere!

“H-hindi ka tao!” Matinding takot ang bumalot sa puso ni Miguel, lalo na nang biglang ngumisi si Selena. Iyong tipo ng ngising halos sumakop na sa kalahati ng mukha nito dahil unti-unting lumaki ang bunganga ng babae!

Hindi kinaya ni Miguel ang nakapaninindig balahibong tagpong iyon kaya naman unti-unting nandilim ang kaniyang paningin. Nawalan siya ng malay, at nang magising ay tanging ang kasera na lang ang kaniyang namulatan.

“Hijo, ano ba talaga ang nangyari sa ’yo? Nagtatakbo kami kanina nang marinig ka naming tumitili ngunit naabutan naming nakahandusay ka na rito sa sahig,” takang tanong sa kaniya ng kanilang landlady.

“M-manang, si Selena ho! H-hindi ho siya tao!”

Sa sinabing iyon ni Miguel ay nanlaki ang mga mata ng kausap. “Paano mong nakilala si Selena? Hijo, matagal nang wala si Selena na dating nakatira sa kabilang unit na iyan. Pinasok kasi siya ng masasamang loob at ginawan ng masama na siyang naging dahilan ng kaniyang pagkawala. Simula noon ay wala nang tumira sa bahay na iyan,” paliwanag pa ng landlady na lalong nakadagdag ng kilabot kay Miguel.

Matapos malaman ang lahat ng iyon ay nagpasiya si Miguel na umalis na lang sa naturang apartment, dala ang isang matinding aral na natutunan niya sa nangyari. Simula noon, ipinangako niya sa sarili na kailanman ay hindi na siya muling maninilip pa dahil sa takot na baka muli siyang dalawin ng multo ni Selena.