Hinusgahan ng Manugang ang Kaniyang Biyenan dahil sa Matapang Nitong Personalidad; Magbabago ang Isip Niya Dahil sa Isang Pangyayari

“Ano’ng resulta, mahal?” kinakabahang tanong ni Ralph sa kaniyang asawa pagkalabas na pagkalabas pa lang nito sa banyo para magsagawa ng pregnancy test. Ilang araw na kasing kakaiba ang ikinikilos ni Tina at ilang mga sintomas na rin ng pagbubuntis ang napapansin nilang nararanasan nito.

Malungkot siya nitong tiningnan kaya naman agad na nawala ang kasabikan sa kaniyang ekspresyon. Napalitan ’yon ng pag-aalala at simpatiya para sa asawa. “Ayos lang ’yan, mahal. Marami pa rin naman tayong panahon para sumubok na magkaroon ng anak,” pang-aalo pa ni Ralph sa kaniyang misis na ngayon ay hindi maikakailang labis na nalulungkot habang nakatitig sa hawak nitong pregnancy test na may iisang guhit lang ng pula sa gitna.

“Paano kayong magkakaanak kung panay ang pagpapagod ng asawa mong ’yan? Dapat, mas dalasan mo ang pagpapahinga, Tina. Hindi ’yong hindi ka mapakali kapag wala kang ginagawa,” iiling-iling na singit ng ina ni Ralph sa usapan nilang mag-asawa. Napadaan kasi ito at mukhang narinig ang usapan nila.

Hindi naman naiwasan ni Tina ang makaramdam ng inis sa kaniyang biyenang babae. Pakiramdam niya ay talagang ayaw nito sa kaniya dahil simula nang ikasal sila ng kaniyang asawa ay hindi ito nagpakita ng anumang pakikipaglapit sa kaniya kahit pa nakatira lamang naman sila sa iisang bahay. Wala na siyang ginawang tama sa paningin nito, kahit na ang totoo ay gusto lang naman niya na magpasikat dito kaya palagi niyang inaako ang lahat ng gawain sa bahay.

“Suko na talaga ako sa pakikipaglapit sa nanay mo, Ralph. Kung ayaw niya sa akin, ayaw ko rin sa kaniya!” naiinis niyang anas sa asawa na napakamot na lang sa ulo dahil hindi nito alam ang itutugon sa kaniya. Isa pa ay ayaw nitong sabayan ang kaniyang init ng ulo lalo na at alam naman nitong may pinagdaraanan siya ngayon.

Dahil sa sobrang pagkabagot ay naisipan ni Tina na imbitahan sa kanilang bahay ang isa sa pinakamatalik niyang kaibigan, si Winona na bagama’t naging karibal niya noon kay Ralph ay nanatiling kaibigan niya. Mabilis naman nitong pinaunlakan ang kaniyang imbitasyon at maya-maya pa ay dumating na ito sa kanilang bahay.

“Naku, ang tagal na nating hindi nagkita!” natutuwang ani Winona kay Tina.

“Sinabi mo pa. Mabuti na nga lang at pumayag ka na pumunta rito para naman may makakuwentuhan itong misis ko,” sagot naman ni Ralph habang si Tina ay naghahanda ng meriyenda.

“Oo nga. Nasabi sa akin ni Tina ang problema ninyong mag-asawa.” Bahagyang inilapit ni Winona ang sarili kay Ralph at doon pa lang ay nakaramdam na agad ng pagkailang ang lalaki. Lalo na nang hawakan bigla ni Winona ang kaniyang kamay habang tinitingnan siya nito nang mapang-akit.

“Winona, a-ano’ng ginagawa mo?”

Hindi pinansin ni Winona ang tanong na ’yon ni Ralph. “Hindi mo ba naisip na sa iba na lang hanapin ang kakulangan ni Tina, Ralph? Kasi, kung gusto mo, p’wede naman ako…” Binalot ng katahimikan ang paligid matapos niyang sabihin iyon.

Lumayo si Ralph sa babae ngunit hindi siya nagsalita. Ang totoo ay kanina pa gustong pumiglas ni Ralph sa ginagawa ni Winona ngunit nag-aalala siya sa magiging reaksyon ng kaniyang asawa. Natatakot siyang baka makadagdag pa ’yon sa iniisip nito. Ang hindi niya alam ay kanina pa pala sila pinanunuod ng kaniyang ina, at halata ang disgustong lumabas ito sa pinagtataguan upang harapin si Winona.

“Isa kang babaeng walang delikadesa para subukang akitin ang anak ko sa mismong pamamahay nila ng manugang ko! Wala kang kahihiyan sa sarili. Hindi na ako magtataka kung bakit hanggang ngayon ay wala ka pang asawa at nananatiling inggit sa napakaganda at napakabait kong manugang. Lumayas ka sa pamamahay namin at huwag ka nang babalik pa!”

Napasinghap si Tina sa narinig at nasaksihang senaryo sa pagitan ng kaniyang biyenan, asawa, at kaibigan. Hindi niya akalaing gagawin ni Winona ang bagay na ’yon ngunit mas hindi niya inaakala ang ginawa ng kaniyang biyenan! Ngayon niya lamang nakitang ganito ito pagdating sa kaniya kaya naman imbes na malungkot siya sa ginawa ni Winona ay tila ikinatuwa pa niya iyon!

Umalis si Winona na halos walang maipakitang mukha. Si Tina naman ay nagpasalamat sa kaniyang biyenan para sa pagtatanggol nito sa kaniya at sa unang pagkakataon ay naiyak siya nang sabihin nito ang ilang kataga…

“Walang kahit sinong p’wedeng umapi sa ’yo hangga’t nandito ako, hija. Hindi man ako ganoon kadalas magpakita ng emosyon, gusto kong malaman mong mahal kita na parang tunay ko nang anak at nais ko lang ay ang ikabubuti mo.”

Nagsisi si Tina na hinusgahan niya ang kaniyang biyenan dahil lamang sa pagiging matigas nito. Naging mas maayos ang samahan nilang tatlo sa loob ng tahanan at dahil doon, pagkalipas lamang ng ilang linggo ay nalaman nilang nagdadalang tao na siya! Labis ang tuwa ng buong pamilya dahil doon!