Napakakontrabida ng Biyenang Ito sa Kaniyang Manugang na Babae; Ito pa Pala ang Kaniyang Maaasahan sa Oras ng Pangangailangan

“Ano bang klaseng ulam ito? Walang lasa! Ito ba ang ipinapakain mo sa anak ko, ha, Clara?! Aba! Baka mamayat ang anak ko kung ganito nang ganito ang lasa ng pagkaing inihahain mo sa kaniya!”

Alas siyete pa lang ng umaga ngunit maririnig na ng mga kapitbahay nina Clara ang malakas na pagbubunganga ng kaniyang biyenang babaeng si Aling Tasing, matapos nitong tikman ang iniluto niyang ulam para sa kaniyang asawang si Micheal na noon ay papasok na sa trabaho.

Simula nang maikasal sila ay hindi na nawalan ng puna at reklamo sa kaniya ang kaniyang biyenan, kaya naman kilala na ito sa kanilang lugar sa tawag na ‘kontrabida’ o kung minsan pa nga’y ‘bruha’ ayon nga sa kanilang mga kapitbahay. Naaawa na kasi ang mga ito sa kaniya, dahil palagi na lang pinupulaan ni Aling Tasing ang kahit anong gawin niya, animo ang mga pinakasimpleng pagkakamali lamang niya.

Ngunit kailan man ay hindi nagpaapekto si Clara doon. Sa katunayan ay madalas pa nga niyang ipagtanggol ang kaniyang biyenan, dahil ang totoo ay naiintindihan naman niya kung bakit ito nagkakaganoon. Si Micheal kasi ang bunsong anak nito, bukod pa sa ito rin ang nag-iisang lalaki sa lima niyang anak.

“Mama, ’yan po kasi talaga ang bilin ng doktor sa bunso n’yo. Kailangan niyang umiwas sa maaalat na pagkain kung ayaw niyang tuluyan siyang magkaroon ng sakit sa bato. Ayon po kasi sa check up ay malaki ang posibilidad na mangyari ’yon lalo na at nagsisimula nang makaramdam ng mga sintomas si Micheal. Mas maigi na hong agapan natin ’yon, hindi po ba?” maayos na pagpapaliwanag naman ni Clara sa kaniyang biyenan.

Sandali namang natahimik si Aling Tasing sa tinuran ng kaniyang manugang, ngunit nang makaisip siya ng pangontra sa sinabi nito ay nagsimula na namang umarangkada ang kaniyang pagbubunganga…

“Baka naman kasi hindi mo inaalagaang mabuti ang anak ko? Naku, kung nasa puder ko pa rin si Micheal ngayon ay baka hindi siya magkaganiyan! Kung bakit ba naman kasi nagmamadali kang pakasalan ka ng anak ko—”

“Si mama, highblood na naman, oh!” pabirong putol ni Clara sa sinasabi ng kaniyang biyenan. “Huwag na po kayong magalit, ’ma. Sayang ang beauty mo, sige ka,” dagdag pa niya na may halo nang panunukso.

“Hay, naku, Clara, ewan ko sa ’yo! Makaalis na nga rito!”

Tumawa lang si Clara habang pinagmamasdang lumabas ng pintuan si Aling Tasing, kahit ang totoo ay nasaktan siya sa sinabi nito. Hindi niya lang talaga gustong palalain pa ang sitwasyon nila kaya naman pilit niyang kinukuha ang loob nito. Umaasa pa rin siyang isang araw ay matatanggap din siya nito bilang asawa ng kaniyang anak.

Isang gabi, habang nasa kasarapan ng tulog si Clara ay nakarinig siya ng isang malakas na kalabog na nagmumula sa kabilang bahay kung saan nakatira ang kaniyang mga biyenan. Agad namang bumalikwas ng bangon si Clara. Kinabahan siya lalo na at panggabi ang kaniyang asawang si Micheal sa trabaho. Talamak pa naman ang akyat-bahay sa lugar nila ngayon.

Lakas-loob na nagpunta si Clara sa kabilang bahay upang tingnan kung ayos lang ba ang kaniyang mga biyenan… at noon din ay napag-alaman niyang tama ang kaniyang hinala! Dalawang lalaking armado ng patalim nga ang nagtatangkang pumasok sa silid ng kaniyang mga biyenan!

Agad siyang nakadama ng takot para sa kaligtasan ng mga ito, lalo na at mahina na ang kaniyang biyenang lalaki. Kaya naman mabilis na nag-isip si Clara ng paraan.

“Magnanakaw! Tulong, mga kapitbahay! Pinasok kami ng magnanakaw!” hiyaw niya upang makatawag ng pansin. Sa ganoong paraan ay magigising niya ang kaniyang mga biyenan at mababalaang huwag lalabas ng kwarto.

“Ano’ng nangyayari, Clara?!” maya-maya ay narinig niyang sigaw ng biyenan niyang si Aling Tasing.

“Mama, papa, huwag po kayong lalabas ng kwato! I-lock n’yo po ang pinto! May mga akyat-bahay pong nakapasok!” bilin naman ni Clara, ngunit dahil kontrabida talaga si Aling Tasing ay hindi siya nakinig sa manugang. Binuksan niya pa rin ang pinto, dahilan upang makapasok doon ang kawatan!

Nakipag-agawan ang asawa ni Aling Tasing sa patalim na hawak ng naturang kawatan nang iamba nito iyon sa kanila, ngunit dahil mahina na ay muntik na itong madali! Ngunit naging mabilis ang kilos ni Clara at sinalo niya ang pag-unday nito ng patalim.

Siya namang dating ng mga kapitbahay nina Clara. Hindi na nakatakas pa ang dalawang kawatan at agad na nadala ang mga ito sa presinto. Samantalang si Aling Tasing naman ay tarantang isinugod si Clara sa ospital.

Hiyang-hiya siya nang tanungin siya ng kaniyang anak na si Micheal kung ano ang nangyari. Hindi niya masabing dahil sa pagiging kontrabida niya ay napahamak si Clara. Sising-sisi siya nang mga sandaling iyon at tila ba natauhan na napakasuwerte niya sa kaniyang manugang. Kaya naman nang magising si Clara, na mabuti na lang at mababaw na sugat lang ang natamo, ay agad siyang humingi ng tawad dito. Agad din naman siyang pinatawad ni Clara.

Simula noon ay nagbago na ang pakikitungo ni Aling Tasing sa kaniyang manugang. Iyon ang naging pagsisimula ng maayos nilang samahan bilang pamilya.