Ayaw Tanggapin ng Dalagitang Ito ang Isa pang Dalagitang Inampon ng Kaniyang mga Magulang; Hindi Niya Akalaing Ito pa Pala ang Sasagip sa Buhay Niya

“Mama, bakit ba kailangan n’yo pang mag-ampon ng isa pang anak?! Hindi pa ba ako sapat?” galit na napahiyaw si Ana, ang nag-iisang anak ng mag-asawang Mildred at Warren, matapos ipakilala sa kaniya ng kaniyang mga magulang ang isang batang babaeng sa palagay niya ay kaedad niya lang, bilang bago raw niyang kapatid! Agad na ikinagulat ni Ana ang balitang iyon dahil ni wala man lang siyang ideya na mag-aampon sila!

“A-anak, sandali… hindi ba at noon ka pa humihiling ng kapatid sa amin ng papa mo? B-bakit ngayon, parang hindi ka masaya?” tanong naman ng kaniyang ina.

“’Ma! Kapatid ang gusto ko! Hindi ko sinabing bigyan n’yo ako ng kahati at kaagaw sa atensyon! Ni hindi natin kadugo ang babaeng ’yan, mama, papa!” pagmamaktol pa ni Ana sa kanyang mga magulang. Lumaking mayaman ang dalagita kaya naman sanay siyang ang kaniyang kagustuhan ang nasusunod.

“Ana, hindi naman dahil hindi natin siya kadugo, ibig sabihin ay hindi mo na siya kapatid… anak, ngayon ay dala-dala na rin niya ang pangalan ng pamilya natin,” sabi naman ng kaniyang amang si Warren na namataan niyang hawak pa ang kamay ng kanilang ampon na ipinakilala nila bilang Nathalie.

“Tama ang papa mo, anak. Isa pa, hindi ba at sinabi naman namin sa ’yo na hindi na namin kayang ibigay ang kapatid na gusto mo? Sa ’yo pa nga lang, halos ibuwis ko na ang buhay ko, anak.” Malungkot ang mga matang ipinukol sa kaniya ng inang si Mildred. Ngunit kahit iyon ay hindi nakayang tibagin ang matigas na puso ni Ana.

“Bahala kayo. Basta ako, ayoko sa kaniya. Kahit kailan ay hinding-hindi ko siya magugustuhan!” pahabol pang ani Ana bago siya dire-diretsong pumanhik sa ikalawang palapag ng kanilang bahay at nagkulong sa kaniyang malaking kwarto.

Samantala, ang batang si Nathalie naman ay halos maluha habang nayuyuko sa nakitang asal ng magiging bago niyang kapatid. Mukhang hindi magtatagal ang pananatili niya sa bahay na ito. Hula ni Nathalie, baka sa mga susunod na araw ay muli na siyang isauli ng mabait na mag-asawang sina Mama Mildred at Papa Warren sa ampunan kung saan nila siya inalis.

Lumipas ang halos dalawang linggo na ganoon pa rin ang trato ni Ana kay Nathalie kaya naman madalas siyang mapagalitan ng kaniyang mga magulang. Lalo naman iyong ikinainis ng dalagita. Pakiramdam niya kasi ay mas kinakampihan pa ng mga ito ang kanilang ampon, kaysa sa kaniya na tunay nilang anak! Ngayon ay ito na ang mas mahal nila kaysa sa kaniya!

Kaya naman dahil doon ay mas lalo pang naging masama ang trato ni Ana kay Nathalie. Ngunit ang ipinagtataka niya ay kung bakit tila hindi pa rin sumusuko si Nathalie sa pagsubok na kunin ang kaniyang loob. Nariyang sinasabayan siya nito sa pagkain ng tanghalian sa school na ngayon ay pareho na nilang pinapasukan, ibinibida siya nito sa kanilang mga kaklase, pinupuri at kung minsan ay tinutulungan sa kaniyang mga assignments at sinasabayan siya sa pag-uwi kahit na ilang beses na niya itong itinaboy!

Hanggang isang araw, habang inaabangan ni Ana ang kaniyang service at binabalak na unahan si Nathalie sa pag-uwi, hindi inaasahang bigla na lamang siyang nilapitan ng tatlong mga nakatatakot na kalalakihan na pawang may mga takip ang mga mukha! Tinatangka ng mga ito na noon ay dukutin si Ana!

Mabuti na lamang at nang mga sandaling iyon ay tumatakbo na papalapit sa kaniya si Nathalie. Hawak nito ay dalawang malalaking mga bato at buong puwersa nitong inihagis ang mga iyon sa mga masasamang loob habang sumisigaw at humihingi ng tulong!

Agad nilang nabitiwan si Ana at ang dalawa pang estudyanteng tinatangka rin nilang dukutin. Agad namang tumakbo papalapit kay Nathalie si Ana habang ang mga tao sa paligid nila ay nagsimula nang maalerto!

“Tara na! Mapapahamak tayo rito!” sigaw ng isa sa tatlong masasamang loob kasabay ng pagtunog ng wang-wang ng mga pulis na mabilis na rumesponde sa naturang insidente!

Mabuti na lamang, dahil sa mabilis na naging pagkilos ni Nathalie, walang sinuman sa mga estudyante sa naturang paaralan ang napahamak. Doon ay napakalaki ng naging pagsisisi ni Ana sa mga ginawa niya kay Nathalie, dahil ito pa pala ang siyang magliligtas ng kaniyang buhay!

Simula nang araw na iyon, binawi ni Ana ang lahat ng kasamaang ginawa niya kay Nathalie. Nagsimula siyang maging mabuti at mapagmahal na kapatid dito matapos niyang humingi ng kapatawaran at sambitin ang kaniyang pasasalamat. Tama nga ang kanilang ina. Hindi man sila magkadugo, magkapatid naman sila sa puso.