Nagbunga ang Isang Gabing Pinagsaluhan ng Babae at Estrangherong Nakilala sa Bakasyon; Paano Niya Ito Ipaliliwanag sa Kapatid na may Ipakikilala Namang Nobyo?

“Itong nangyari sa atin, wala lang ito. Patanggal-bagot. Patanggal kati.”

Mabilis na nagbihis si Shane. One night stand sa nakilala niyang estrangherong lalaki habang nakabakasyon sa Boracay. Wala namang bago roon, ‘di ba? Isa pa, malaki na siya. Alam na niya ang ginagawa niya. Nila.

“Alam mo namang may nobya ako ‘di ba? Nakuwento ko naman sa iyo. Huwag kang mag-alala. Itong nangyari sa atin ay hanggang dito na lang sa Boracay. Pagbalik natin sa mga lugar na pinanggalingan natin, haharapin natin ang kaniya-kaniyang buhay.”

At umalis na ang estrangherong lalaki sa tinutuluyang hotel ni Shane.

Buryong na buryong na sa kaniyang trabaho si Shane kaya minabuti niyang magbakasyong mag-isa. Isang linggo siya sa isla ng Boracay. Habang nakikita niya ang mga magkakapamilya, magkakaibigan, magkakatrabaho, at magjojowa habang nagkakasiyahan, siya, mag-isang kumakain, lumalangoy, namamasyal.

Para sa mga gaya niyang ‘strong independent woman’, wala lang sa kaniya ang mag-isa. Sanay na siya. Nakaya nga niyang walang lalaki sa edad niyang 35, solo traveling pa kaya?

At sa hindi inaasahang pagkakataon, nakilala niya ang estrangherong lalaki na ang tanging alam lamang niyang kuwento rito ay nagpakalayo-layo sa nobyang palaaway.

Nagkasundo silang maghati na lamang sa hotel room tutal ay pareho naman silang solo.

Single silang pareho.

Mali. Siya lang pala ang single, taken na ang lalaki.

Pero syempre, ano pa nga ba ang puwedeng gawin ng isang lalaki at babae sa loob ng kuwarto, malamig, maganda ang tanawin sa labas ng sliding door, at wala silang puwedeng pagkaabalahan?

Malinaw sa kanilang dalawa na sila ay ‘naglalaro’ lamang.

Ngunit hindi akalain ni Shane na magbubunga ang kanilang paglalaro. Makalipas ang tatlong buwang pagduduwal, pag-iiba sa mood, at pag-ayaw sa amoy ng ginigisang bawang, dalawang guhit na pula ang bumungad sa kaniya sa pregnancy test na binili niya sa botika.

Napamura si Shane.

Wala naman siyang pakialam sa sasabihin ng mga tao sa paligid niya, ngunit paano niya ipaliliwanag sa kaniyang bunsong kapatid na si Frea na ang gaga niyang ate, na walang ipinakikilang nobyo, na halos matimtimang birhen, ay buntis?

Eh kung sabihin na lamang niya na kinasihan siya ng Espiritu Santo gaya sa nangyari kay Birheng Maria?

Kinalimutan niya ang ideya. Mahihiya sa kaniya si San Pedro. Baka pati si Satanas, pagtawananan lamang siya sa estupidong ideyang iyon.

Sa totoo lang, nasabi na niya noon sa kapatid na anak lamang ang gusto niya. Ayaw niyang makipagrelasyon sa sinumang lalaki dahil pakiramdam niya, puro manloloko lamang ang mga ito.

Gaya ng tatay nila sa nanay nila.

Gaya ng tito nila sa tita nila.

Gaya ng asawa ng kapibahay nila na may walong anak.

Kaya para kay Shane, hindi totoo ang konsepto ng pagsasama habambuhay. Mananawa rin ang mga tao sa isa’t isa, bakit kailangan pa ng kasal? Hindi pag-ibig ang kasal, at ang kasal ay hindi pag-ibig.

Ngunit naunahan ni Frea si Shane sa pasabog.

Isang gabi, dumating itong may kasamang lalaki. Jowa raw.

“Ate, si Clark pala, nobyo ko. Clark, ang Ate Shane ko.”

Hindi naiabot ni Shane ang kaniyang kamay, gayundin ang lalaki. Pareho silang natulos sa kanilang kinatatayuan.

“Magkakilala kayo?”

Saka lamang natauhan si Shane.

“H-Hindi, kuwan… nagulat lang ako na may nobyo ka na. Hindi mo naman kasi nakukuwento sa akin na may kasintahan ka na pala.”

“Pasensya ka na ate, kasi natakot din akong sabihin sa iyo, baka kasi pagalitan mo ako.”

“Bakit naman kita pagagalitan eh nasa hustong edad ka na? Sige maupo na kayo at ipaghahanda ko kayo ng makakain.”

Hindi makayanan ni Shane ang tagpong iyon, para siyang nangangapos ng hininga, kaya agad siyang nagpaalam at nagtungo sa kusina.

Ano ba namang kapalaran ito, masyadong mapaglaro? Kakaloka!

Ang Clark na jowa ng kaniyang kaisa-isang kapatid, at ang estrangherong lalaki sa Boracay na nakalaro niya ng apoy, at ama ng kaniyang anak, ay iisa!

Paano niya ipaliliwanag ito?

Kung gayon, si Frea pala ang tinutukoy nitong nobyang palaaway na lagi na lamang tamang hinala sa kaniya.

Na sa palagay niya ay tama naman. Selosa ang kapatid at palaaway rin ito lalo na kapag sa palagay niya, nasa tama siya.

Paano niya ipaliliwanag ang sitwasyong ito? Masyadong komplikado.

“S-Shane…”

Halos mapahiyaw si Shane sa boses na narinig. Si Clark.

“A-Anong ginagawa mo rito? Baka makahalata si Frea. Kung anuman ang nangyari sa atin noon sa Boracay, pakiusap ko sa iyo na huwag mo nang ikuwento pa sa kapatid ko…”

“Makakaasa ka. Gusto lang kitang kumustahin…”

“Ayos lang ako. Huwag kang mag-alala tungkol sa akin.”

Si Shane na mismo ang umiwas. Natatakot siyang malaman ni Frea ang kagagahang ginawa niya, na hindi naman niya akalaing nobyo nito.

Makalipas ang dalawang buwan, napag-alaman ni Shane na hiwalay na sina Frea at Clark dahil sa pambababae nito.

Tama ang kaniyang palagay na hindi mapagkakatiwalaan si Clark.

Nang mga sandaling iyon ay umamin na rin si Shane na siya ay nagdadalantao subalit hindi na siya nagbigay ng anumang detalye sa kung sino ang ama nito. Tuwang-tuwa naman ang kaniyang kapatid. Magiging tita na raw siya.

Wala na rin siyang balak na ipaalam pa kay Clark ang tungkol sa anak nito.

Hindi na pala niya talaga maipapaalam.

Nabalitaan na lamang niya mula kay Frea na sumakabilang-buhay si Clark dahil ang bagong kinakalantari nito, ay may asawa rin pala. Nagpang-abot ang mga ito at binaril sa ulo si Clark.

“Mabuti na lamang at hindi ako nakapagpakasal sa kaniya. Iniligtas ako ng kapalaran, ate,” wika ni Frea.

Ipinasya ni Shane na ibaon na lamang sa lihim ang tungkol sa tunay na ama ng kaniyang ipinagbubuntis, dahil wala namang mapapala kung sasabihin pa niya; isa pa, mas pinili na lamang niyang kalimutan ang nakaraan dahil mas mahalaga ang kasalukuyan.

Mag-isang itinaguyod ni Shane ang kaniyang anak at si Frea naman ay ikinasal sa panibagong nobyo na mas tunay at tapat na nagmamahal sa kaniya.