Lumuluha ng Dugo at Nakapagpapagaling Raw ang Imahe ng Birhen ng Mag-Asawa, Laking Gulat Nila nang Maranasan ang Totoong Himala na Dumating sa Kanila

Nagkakagulo sa Barrio Mulawin dahil sa balita na mayroong imahe ng birhen na lumuluha ng dugo. Ang nasabing imahen ay pag-aari ng mag-asawang Damian at Isadora. Ayon sa mga sabi-sabi nagising na lang daw si Isadora na may dugo na ang mga mata ng birhen, hindi lang ang pagluha nito ng dugo ang pinagkakaguluhan ng mga tao dahil nakapagpapagaling din daw ito ng mga karamdaman.

“Isadora, marami na namang deboto at pasyente ang nag-aabang sa labas,” wika ng asawang si Damian.

“Hayaan mo sila. Maraming tao, ibig sabihin maraming datung kaya ayos lang iyan!”

Bukod sa mga taga-barrio ay dinarayo rin ng mga taga ibang lugar ang lumuluhang birhen. Nagbibigay ang mga ito ng mga donasyong pera. Nagbebenta rin ang mag-asawa ng benditadong tubig sa mga deboto at pasyente na nakapagpapagaling kapag ininom ng may sakit.

“Parang-awa na po ninyo, kailangan pong mapagaling ng mahal na birhen ang aking anak. Mula pagkabata ay hindi na po siya nakakalakad!” sabi ng isang babaeng dayo.

“Huwag po kayong mag-alala may awa ang mahal na birhen at papagalingin niya ang iyong anak,” wika naman ni Isadora.

Pinapasok niya sa loob ng bahay ang mag-ina at pinahawak sa bata ang imahen ng birheng lumuluha ng dugo. Taimtim na nanalangin ang mag-ina sa imahen.

Sa paglabas nila sa bahay ay agad na sinabihan ni Isadora ang babae na patayuin sa wheelchair ang anak.

“Subukan mong tumayo, hijo!” sabi ni Isadora.

“Sinunod naman ng bata ang payo ng babae at tumayo sa kinauupuan. Laking mangha ng lahat nang makitang nakatayo nga ang bata at nakakapaglakad.

“Diyos ko, nakakalakad na ang anak ko! Magaling na ang anak ko, pinagaling siya ng mahal na birhen!” sigaw ng ina ng bata.

Lalong nagkagulo ang mga tao at lalong dinagsa ang naghihimalang imahen ng birhen nina Isadora.

Ang hindi nila alam ay may isang hindi natutuwa sa nangyayaring iyon. Si Helena, ang panganay na anak nina Isadora at Damian. Alam kasi niya ang ginagawang kabuktutan ng kanyang mga magulang.

“Inay, hanggang kailan niyo lolokohin ang mga tao?” inis na tanong ng dalagita.

“Uy, Helena, tumigil ka, huwag mong pinagsasalitaan ng ganyan ang nanay mo!” galit na wika ni Damian sa anak.

“Hindi na po kaya ng kunsensya ko ang ginagawa niyong panloloko sa mga tao. Pinaniniwala niyo sila na naghihimala ang imahen ng birhen, pero malaking kasinungalingan naman ang lahat!” anito.

Isang malakas na sampal ang kumawala sa magkabilang pisngi ng dalagita mula sa palad ng ina.

“Tumigil ka, Helena! Itikom mo iyang bibig mo ha? Hindi maaaring malaman ng mga tao na gawa-gawa lang natin ang mga himala ng birhen. Mawawala ang malaking pera na pumapasok sa atin!” sabi ni Isadora.

Ang totoo ay hindi naman talaga lumuluha ng dugo ang imahe ng birhen. Nilalagyan lang nila ng dugo ng manok ang mga mata ng birhen para kunwari ay may dugo. Hindi rin totoo na nakapagpapagaling ang benditadong tubig na ibinebenta nila. Simpleng tubig lang iyon na galing sa balon sa likod ng kanilang bahay. Ang babae at ang kasama nitong batang pilay na napagaling kuno ng imahen ay kasabwat nila sa kanilang modus na panloloko sa mga tao.

“Matakot po kayo sa maaaring ganti sa atin ng Diyos sa ginagawa niyo!” pahabol na sabi pa ng dalagita.

“Ewan ko sa iyo, matulog ka na nga dun sa kuwarto mo! At baka hindi kita matantiya!” banta pa ni Isadora.

Kinaumagahan ay dagsa na naman ang mga deboto at pasyente sa labas ng bahay nina Isadora. Mga nagnanais na makita at mapagaling ng imahe ng mahal na birhen. Habang abala sa pag-eestima ng mga tao ang mag-asawa ay biglang nagsisigaw si Helena.

“Inay, itay si Bimbo po, ang taas ng lagnat!” anito.

Nagmamadaling pinuntahan ng mag-asawa ang bunsong anak at nakita nilang nanginginig na ang katawan at tumitirik na ang mga mata ng bata sa sobrang taas ng lagnat.

“Diyos ko, ang taas ng lagnat ng anak natin, Damian! Anong gagawin natin!?” mangiyak-ngiyak na wika ni Isadora.

“Napakalayo pa naman ng pagamutan dito sa atin, baka hindi na tayo umabot,” nag-aalalang wika ng lalaki.

Wala nang maisip na ibang paraan si Isadora kundi manalangin sa imahen ng mahal na birhen.

“Pakiusap po, mahal na birhen iligtas niyo po ang anak ko! Pinagsisisihan na po namin ang ginawa namin!” hagulgol ng babae habang nakaluhod sa harapan ng imahe.

Nagsipasukan sa loob ng bahay ang mga tao at nakiusyoso sa nangyayari.

Habang nakayuko’t umiiyak si Isadora ay napansin niya ang nakayapak na mga paa sa kanyang harapan. Nang itaas niya ang kanyang ulo ay laking gulat niya nang makita na nakatayo sa harapan niya ang mahal na birhen, nakangiti ito sa kanya at hinawakan ang kanyang pisngi.

Sa sobrang pigsisisi sa mga nagawa ay lalong napahagulgol si Isadora sa pagpapakita sa kanya ng birhen.

“O, patawarin niyo po kami, mahal na birhen. Nagsisisi na po kami sa mga kasalanan namin!” hiyaw ng babae habang patuloy pa ring nakaluhod sa harap ng imahe.

Laking pagtataka naman ni Damian, Helena at ng mga taong naroon sa ginagawa ni Isadora, na parang may kinakausap pero wala naman silang nakikitang kausap nito.

Mayamaya ay lumabas ng kuwarto ang bunso nilang anak na si Bimbo. Pupungas-pungas ang bata, masigla ito at parang hindi nagdaan sa matinding lagnat.

“Inay, itay, batit malaming tao?” pabulol na sabi ng bata.

Hindi makapaniwala sina Isadora sa nangyaring paggaling ng kanilang anak. Isang napakalaking himala ang nangyaring iyon sa kanilang pamilya.

Agad na niyakap ng mag-asawa at ni Helena ang bata.

“Maraming salamat po,mahal na birhen, salamat po sa pagpapagaling niyo sa aming anak! Pinagsisisihan na po namin ang lahat!” iyak ni Isadora.

“Salamat po, mahal na birhen at maayos na ang anak namin! Hindi na po namin uulitin ang aming mga nagawa!” wika naman ni Damian.

“Inay, napakabuti ng mahal na birhen. Dapat po siguro ay ituwid na natin ang mga pagkakamali natin,” paalala ni Helena sa ina.

“Tama ka, anak. Hayaan mo’t iyan ang gagawin ko,” aniya.

Tinipon ni Isadora ang mga tao at ipinagtapat sa mga ito na hindi totoo ang pagluha ng dugo ng imahe ng birhen at hindi rin totoo na nakalad ang isang pilay at nakapagpapagaling ang ibinebenta nilang benditadong tubig. Inamin niya na sa una ay gawa-gawa lang nila ang mga palabas para pagkakitaan, pero sinabi niya sa mga ito na totoong pinagpakitaan siya ng mahal na birhen at pinagaling ang kanyang anak at iyon ang tunay na himala. Lakas loob ding sinabi ng mag-asawang Isadora at Damian sa mga deboto at pasyente na nagsisisi na sila sa mga ginawa nila.

Hindi naiwasan na mayroong mga nadismaya at nagalit sa panlolokong ginawa ng mag-asawa ngunit mayroon ding mga naniwala sa sinabi ni Isadora na pinagaling ng birhen ang kanilang anak.

Mula noon ay itinigil na ng mag-asawang Isadora at Damian ang huwad nilang gawain at boluntaryong nagsilbi sa simbahan tanda ng pasasalamat nila sa himalang ginawa ng mahal na birhen sa kanila.

Ano ang aral na natutunan mo sa kathang ito?

I-like at i-follow ang manunulat na si Inday Trending at subaybayan araw-araw ang bagong maiikling kwento ng inspirasyon na sumasalamin sa buhay, suliranin at karanasan ng isang Pilipino.

Maraming salamat sa pagtangkilik, Kabayan!