Isang Sorpresang Biyaheng Nagbukas ng Mata ng Taxi Driver sa Totoong Kahulugan ng Pagsasakripisyo

Pagmamaneho ng taxi ang ikinabubuhay ni Norman. Sa edad na trenta’y dos, wala pa rin siyang asawa. Katuwiran niya’y hindi pa niya nahahanap ang babaeng para sa kaniya, kaya habang single pa siya, pagkayod at pag-iipon muna ng pera ang prayoridad niya.

Alas diyes na ng umaga nang makakuha siya ng pasahero. Isang lalaki na may kasamang babae ang pumara sa kaniya.

“Saan po tayo, boss?” tanong niya. “Wow, kay gandang bebot naman nito!” bulong pa niya sa sarili nang mapagmasdan ang babae.

“Sa Ortigas tayo, pare. Bilisan mo ha?” utos ng lalaki. Matangkad ito at maskulado ang pangangatawan, at ang babae naman ay maputi at ubod ng seksi.

Pagsakay ng dalawa, inumpisahan na niyang patakbuhin ang taxi. Binuksan pa ni Norman ang radyo para hindi mainip ang mga pasahero.

Maya-maya ay narinig niyang nagsalita ang lalaki. “Ang tagal mo rin akong pinahirapan, ano? Ngayo’y wala ka nang kawala sa akin. Madudurog ka ngayon sa mga kamay ko!” gigil na sabi nito sa katabing babae.

Napakunot ang noo ni Norman sa inasal ng lalaki. “Aba, grabe naman itong lalaking ito! Sobra kung pagsalitaan ang babae!” bulong niya sa sarili.

Mas lalo siyang kinabahan nang… “Hub*rin mo ‘yang suot mong blusa. Titingnan ko ‘yang itinatago mo riyan, bilis!” utos pa nito.

“A-ayoko!” mariing tanggi ng babae sa gustong mangyari ng kasama.

Hindi niya na naiwasan na mapatingin sa dalawa. “Anong ayaw mo! Karapatan ko ‘yon, a!” matigas na sabi ng lalaki.

“H-huwag dito, nakakahiya sa mamang drayber,” sagot ng babae.

Hindi niya na nagawang manahimik. Sumabad na siya sa usapan ng mga ito. “Uhurm! Ah, oo nga naman pards! Huwag dito, may alam akong malapit na motel dito, first class may libreng lunch pa, etcetera,” sabi niya.

Nagpanting ang tainga ng lalaking pasahero at sinigawan siya. “Wala akong pakialam sa mga sinasabi mo. Iyang pagmamaneho ang asikasuhin mo! At binabalaan kitang tsismoso ka, diretso lang sa kalye ang tingin. Kapag nakita kitang tumingin sa amin, BANG! Hindi ka na kailanman makakapagmaneho pa!” pagbabanta nito saka itinutok sa kaniya ang dala nitong baril.

Napalunok sa takot si Norman. Mukhang may sayad yata itong nakuha niyang pasahero. Wala na, eh. Narito na, kaya sumunod na lang siya para hindi siya madamay. Mahirap na!

“O-Opo, sabi mo, eh,” tangi niyang nasabi.

Muling binalingan ng lalaki ang kasamang babae. “Ngayon, huhubrin mo na ba ‘yang blusa mo o hindi? Baka gusto mo pang paputkan muna kita bago ka sumunod?” sabi nito saka itinutok naman sa babae ng baril.

Nanginginig na rin sa takot ang bebot kaya… “H-Huhub*rin ko na…” At tinanggal na nga ang blusa.

Hindi makapaniwala si Norman sa sitwasyon. “Ano bang klaseng tao ito? Kailangan kong gawin ang paraan para mapigilan ito!”

Nagdesisyon si Norman na umakto. “Pasensya na po, pero hindi ko maaring pahintulutan ang ganitong klaseng asal,” sabi niya nang may tapang.

Napalakas ang tibok ng puso niya habang ang lalaking pasahero ay kumunot ang noo at sinimulang itinutok sa kanya ang baril. “Ano?! Ikaw na ang nakakaalam ng mga nangyayari!”

Laking gulat niya nang marinig na tumunog ang alarma ng ibang mga sasakyan. “Tingnan mo! Mukhang may mga pulis na dumating!” sabi niya.

Nang bumalik ang atensyon ng lalaki sa labas, nahirapan si Norman na makapagmaneho ng maayos. Naging sanhi ito upang hindi na makontrol ang taxi at nagbanggaan sila ng kasalubong na kotse.

“NAKUPOOOO!”

Nagising si Norman at nakita niyang nakahiga sa kama ng ospital. Nakabalot ng benda ang ilang parte ng kaniyang katawan. Bumungad sa kaniya ang isang nars na lalaki at siya’y nagtanong.

“Uunnng…k-kumusta na ‘yung mga pasahero ko? ‘Yung lalaking may dalang baril at ‘yung magandang bebot? Kawawa ‘yung babae, anong nangyari sa kanya?” tanong niya.

“A, ‘yon po bang dalawang pasahero sa taxi mo, sir? Huwag kang mag-alala, ligtas din sila. Hindi rin naman malubha ang lagay nila,” sagot ng nars.

“Talaga? Ibig sabihin, ligtas silang dalawa?” tanong niya na may halong pag-asa.

“Oo, sir. Isang pulis ang nakasama nila at nahuli ang may sala,” paliwanag ng nars.

Natawa na lang siya sa sarili sa mga nangyari. Ang mahalaga ay ligtas ang lahat.

Matapos ang ilang araw ng pagpapagamot, nakalabas na si Norman ng ospital. Nagpasalamat siya sa mga pulis na nagligtas sa kanya at sa mga pasahero.

Ang karanasang iyon ay naging aral sa kanya. Nagtatampok ito ng kahalagahan ng pagiging alerto at responsable sa mga sitwasyon.

Bumalik siya sa pamamasada, at kapag naaalala niya ang naging karanasan, hindi niya maiwasang mapangiti. Ngayon, mas maingat na siya sa kanyang mga pasahero.

Pinili niyang pahalagahan ang kanyang buhay at ang mga taong nakapaligid sa kanya. Mula sa araw na iyon, naging mas positibo siya sa kanyang trabaho.

Bumalik siya sa kanyang mga pasahero na may ngiti sa mukha, laging handang tumulong. Ang kanyang karanasan ay naging gabay sa kanyang pang-araw-araw na buhay.

Sa bawat pasahero, may dala siyang bagong pananaw at aral na natutunan. Pinahalagahan niya ang kanyang mga pagkakataon at itinaguyod ang mga positibong relasyon.

Naging inspirasyon ang kanyang kwento sa mga taong nakasakay sa kanyang taxi. Ang kanyang determinasyon ay nagbigay ng liwanag sa kanyang mga pasahero, at maraming tao ang bumalik sa kanyang buhay.

Bawat araw ay may bagong simula at pagkakataon. Mula sa kanyang karanasan, natutunan niyang hindi siya nag-iisa sa laban ng buhay.

Mula noon, si Norman ay naging simbolo ng katatagan at pag-asa. Sa bawat byahe, nagdala siya ng liwanag at kasiyahan sa kanyang mga pasahero.