Umasa ang Dalagita sa Mataas na Grado Matapos Maging “Sipsip” sa Kanilang Guro; Kahihiyan pa Pala ang Mapapala Niya

“Sir Samuel, ipinabibigay po ni mama,” nakangiting ani Klea sa kanilang bagong guro sa matematika na siyang pinakaaayaw niyang asignatura sa lahat.

“Salamat,” sagot naman nito kahit pa mukhang nagtataka ito kung para saan ang ibigay niya ritong tsokolate na mukhang imported pa man din.

Paano kasi ay mahina siya pagdating sa mga numero kahit pa nga umupa pa ng personal tutor ang kaniyang mga magulang para lang maintindihan niya ito. Dahil doon ay nakasanayan niya nang “sumipsip” sa kanilang guro upang kahit papaano ay magkaroon siya ng matataas na grado sa asignaturang ito. Alam niyang pandaraya iyon, ngunit talagang ayaw ni Klea na nagpapatalo siya sa iba kahit sa larangang hindi naman niya kinahihiligan.

Maayos naman sana ang panunuhol niya sa unang guro nila noon sa asignaturang matematika, ngunit hindi niya inaasahang lilipat ito ng eskuwela at magpapalit sila ng bagong guro.

Buhat noon ay madalas niya nang binibigyan ng kung anu-anong regalo ang kanilang guro at talagang pinanindigan niya ang pagiging sipsip niya rito. Nariyang ipagbuhat niya ito ng mga gamit, ipag-ayos ng upuan, ipagbura ng chalk board kahit hindi naman siya nito inuutusan, at punuin sa mga papuri niyang minsan ay OA nang pakinggan.

Maging sa mga kaklase niya ay hindi na rin lingid pa ang ginagawa ni Klea. Dahil doon ay madalas siyang maging tampulan ng bulungan at usap-usapan, ngunit wala siyang pakialam.

Dumating ang araw ng kanilang eksaminasyon sa ikatlong markahang pagsusulit ngunit hindi na pinagkaabalahan pa ni Klea na mag-aral. Umaasa kasi siya na kahit maibagsak niya ang exam ay magkakaroon na ng ideya ang guro niya na baguhin ang marka niya kung sakaling siya ay babagsak. Pagkatapos ba naman kasi ng lahat ng ginawa niya para dito, oras na siguro upang maningil siya ng kapalit para sa lahat ng ’yon!

Ngunit ganoon na lang ang gulat ni Klea nang dumating ang resulta ng kanilang pagsusulit… bagsak siya at ni hindi man lamang umabot sa sampu ang tamang naisagot niya!

Agad na nagpuyos ang damdamin ni Klea nang makita niya ang kaniyang marka, kaya naman agad siyang dumiretso sa opisina ng kaniyang guro upang magreklamo!

“Sir, ano pong ibig sabihin nito?!” galit na anas niya gamit ang malakas na tinig.

Agad namang kumunot ang noo nito. “Ano ang ibig mong sabihin d’yan, Miss Tuazon?”

“Sir, akala ko ba nagkakaintindihan na tayo? Tinatanggap n’yo naman ang lahat ng ibinibigay ko sa inyo, pati na rin ang palagian kong pagtulong sa inyo, ’tapos hindi n’yo man lang pala ako tutulungan pagdating sa mga grado ko?!” dire-diretso pang sabi niya na nagpangisi naman kay Mr. Samuel.

“Ibig sabihin ay tama pala ang hinala kong sinusuhulan mo ako para maging mataas ang grado mo sa subject ko,” turan pa nito. Hindi iyon tanong kundi isang katotohanan.

Hindi nakapagsalita si Klea dahil hindi siya makaapuhap ng sasabihin. Napailing naman dahil doon si Mr. Samuel.

Maya-maya pa ay binuksan nito ang kaniyang drawer at ipinakita ang lahat ng ibinigay ni Klea sa kaniya bilang patunay ng tangka niyang panunuhol.

“Huwag kang mag-alala, Miss Tuazon. Hindi ko ginalaw ang anuman sa mga ibinigay mo sa akin, bagkus ay inipon ko lang sa drawer na ito upang maging ebidensiya ko. Nang sa ganoon ay hindi mo ako maaaring baliktarin. Ang mga estudyanteng katulad mo ay hindi nararapat na makapagtapos nang hindi nagbabago upang hindi n’yo kasanayan ang pandaraya sa buhay.”

“Dahil diyan ay sisiguraduhin kong makararating ito sa principal upang mabilis na maipadala sa iyong mga magulang ang suspension notice mo bilang parusa. ’Yan ang prinsipyo ko, Miss Tuazon,” dagdag pa nito sa kaniyang litanya na nakapagpanginig naman sa tuhod ni Klea.

Maya-maya pa ay natagpuan na lang niya ang sariling nagmamakaawa sa guro upang hindi iyon makarating sa kaniyang mga magulang.

“Gusto mo ba talagang makatakas sa kasalanan mo, Klea? P’wes ay pumasok ka sa hapon kasama ang iba pang mga kaklase mong mahina rin sa matematika. Nang sa ganoon ay personal ko kayong matuturuang lahat, nang libre.”

Wala nang nagawa pa si Klea kundi ang sundin na lang ang kaniyang guro, ngunit hindi niya inaasahang matapos niyang masubukang mag-remedial classes ay magugustuhan niya muling bumalik doon. Lahat kasi ng hindi niya naiintindihan noon ay nasasagot na niya, dahil lang sa tulong ng maprinsipyong guro. Iyon ang dahilan kung bakit noong susunod pang eksaminasyon ay naipasa niya!