Ginawan ng Kalokohan ng Lalaki ang Katabi Nitong Babae sa Bus; Hindi Niya Akalain ang Kaniyang Sasapitin sa Kamay ng Babae
Hapon nang araw na iyon. Sumakay sa bus ang lalaking si Gerald galing sa pagko-construction. Pauwi na siya sa apartment na kaniyang inuupahan. Wala naman kasi siyang bahay dito sa Maynila dahil nasa probinsya ang kaniyang pamilya.
Nagpasyang magpunta sa Maynila si Gerald dahil nasangkot siya sa isang issue ng pamb*b*so at pinaghahahanap na siya sa kanilang lugar. Ilang taon na rin siyang namamalagi rito sa Maynila at wala na rin siyang contact sa mga kapamilya niya sa probinsya.
Ganoon na lamang ang pananabik ni Gerald nang makita ang isang magandang babaeng nakaupo sa pandalawahang upuan sa bus, ngunit wala itong katabi. Nakapikit din ang mga mata ng dalaga kaya naman sa isip-isip ni Gerald ay natutulog ito.
“Ang suwerte ko naman,” nakangising bulong ni Gerald sa sarili habang minamasdan ang mukha ng babaeng makakatabi na niya ngayon sa upuan.
Tinakpan ni Gerald ng hawak niyang jacket ang kaniyang katawan at inihilig ang kaniyang ulo sa sandalan ng upuan ng bus at pumikit upang magpanggap ding natutulog. Naghintay muna siya nang ilang sandali bago isagawa ang kaniyang naiisip na kalokohan upang hindi halata at mayroon siyang palusot kung sakaling mahuli siya.
Samantala, nakapikit naman nang mga sandaling iyon si Jordana habang nakaupo. Inaatake na naman kasi siya ng kaniyang migraine. Ngayon niya pinagsisisihang hindi siya nakinig sa kaniyang ama na magpahatid na lamang sa kanilang driver. Ayaw kasi ni Jordana na sanayin ang kaniyang sarili sa karangyaan ng kanilang buhay. Gusto niya kasing makibagay sa karamihan ng kaniyang mga kaibigan kaya naman kahit mayaman siya ay pinananatili niya pa ring simple at payak ang kaniyang pamumuhay. Kahit pagko-commute ay pinagtitiyagaan niya, ngunit sa tuwing umaatake ang kaniyang migraine ay nahihirapan siya.
Ganoon pa man ay pinanatili niyang gising ang kaniyang diwa at pinatalas pa rin ang kaniyang pakiramdam. Alam niyang marami nang masasamang loob sa panahon ngayon kaya hindi dapat siya pakasisiguro lalo pa at isa siyang anak ng heneral. Kanina bago pumikit si Jordana ay binuksan niya ang body cam na noon ay ipinilit pa ng kaniyang ama na suotin niya sa tuwing siya ay aalis nang mag-isa.
Maya-maya pa, nagulat si Jordana nang bigla niyang maramdaman na tila ba may kung anong gumagalaw sa kaniyang tagiliran. Akala niya noon ay nasanggi lamang ng kaniyang katabi ang bahaging ‘yon ng kaniyang katawan kaya naman sinubukan niyang umusog na lamang nang kaunti palayo. Ngunit nagulat si Jordana nang maramdamang tila gumapang pa ang kamay ng katabi niya paakyat sa gilid ng kaniyang dibidib! Pinipisil nito ang bahaging iyon kaya naman nagmulat na siya ng tingin!
Advertisement“Bastos ka, a!” hiyaw niya at agad na inundayan ng malakas na sapak ang lalaking katabi niya na noon ay nagpapanggap palang tulog. Pinilipit din niya ang kamay nito, dahilan upang mapasigaw ito sa sakit.
“Akala mo hindi ko alam na hinihipu@n mo ako?” galit na ani Jordana sa lalaki. Ang totoo ay black belter sa isang uri ng martial art si Jordana kaya naman maning-mani lamang sa kaniya ang mga ganitong kahinang kalaban.
“S-sandali, miss, hindi ko alam ang sinasabi mo! N-natutulog lang naman ako—” akmang nagpapaawa ang lalaki sa mga taong kasama nila sa bus at ngayon ay nakatingin na sa kanila. Hindi pa man natatapos sa sinasabi ang lalaki ay muli itong inundayan ng suntok ni Jordana.
“At magpapaawa ka pa, ha?” Dinampot ni Jordana ang suot niyang body cam na kanina pa nakatutok sa kaniyang gilid. “May ebidensya ako ng ginagawa mong kabastusan!” hiyaw niya at laking gulat naman ng lalaking si Gerald!
Nanlaki ang mga mata nito nang marinig ang kaniyang tinuran. Nagbulungan din ang mga tao na kanina ay tila nagdududa sa kaniya.
Isinama ni Jordana sa presinto ang lalaki at doon na siya nagpakilala na isang anak ng heneral. Laking pagsisisi ni Gerald nang marinig iyon.
Sa dami ng babaeng kaniyang mati-tiyempuhan ay bakit ito pa? Tila nakahanap siya ng katapat ngayon kahit pa ilang beses na niyang nagawa ito sa iba pang kababaihang nakakasabay niya sa bus at jeep. Ang mga ito kasi ay hindi naman palaging nagsasalita sapagkat nauunahan ng takot. Hindi akalain ni Gerald na iba ang mangyayari ngayon.
Halos umiyak na si Gerald sa pakikiusap at paghingi ng tawad kay Jordana ngunit hindi siya pinagbigyan ng dalaga. Nagulpi de gulat na nga siya, kulong pa ang malokong binata! Kay laking karma!